10 Μαΐου 2009


Γιατί συμμετείχα στη σημερινή ποδηλατοπορεία



Για πρώτη φορά στη ζωή μου σήμερα συμμετείχα σε μια ποδηλατοπορεία. Αισθάνθηκα ότι είναι υποχρέωσή μου ως μέλος της κοινωνίας των πολιτών και ποδηλάτισσα να ενώσω τη φωνή μου με αλλους ποδηλάτες.

Περίπου 450 ποδηλάτες συμμετείχαν στην ποδηλατοπορεία στη Θεσσαλονίκη--έναντι 250 πέρσι. Ο συνολικός αριθμός συμμετεχόντων σε όλη την Ελλάδα υπολογίζεται σε 8.000. Οι ποδηλάτες αυξάνονται εκθετικά και ελπίζω η υπόλοιπη κοινωνία να το αντιληφθεί.

Τα αιτήματα της ποδηλατοπορείας ήταν πολλά αλλά νομίζω ότι μπορούν να συνοψιστούν στο εξής ένα: Αναγνώριση του ποδηλάτου ως ισότιμου μέσου μεταφοράς και όχι ως παιχνιδιού. Οι ποδηλάτες δεν είναι αργόσχολοι. Είναι άνθρωποι που πηγαίνουν στο σπίτι τους, στη δουλειά τους, στην καφετέρια ή όπου αλλού όχι με μηχανοκίνητο μέσο αλλά με ποδήλατο, ένα μέσο αθόρυβο, οικονομικό και απόλυτα φιλικό προς το περιβάλλον και την υγεία μας.

Οι οδηγοί αυτοκινήτων και μοτοσικλετών συνήθως αντιμετωπίζουν εμάς τους ποδηλάτες με δυσφορία και εχθρότητα γιατί "τους καθυστερούμε" και "αποτελούμε κίνδυνο ατυχήματος". Βέβαια υπάρχουν εύκολες ανταπαντήσεις: Στην πόλη έτσι κι αλλιώς οι ταχύτητες δεν είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτές των ποδηλάτων. Συνεχώς βλέπω οδηγούς να με περνάνε μαρσάροντας επιδεικτικά και τελικά στο φανάρι πάλι να βρίσκομαι μπροστά τους (προς μεγάλο τους εκνευρισμό, υποθέτω!). Επίσης, ο κίνδυνος ατυχήματος ελαχιστοποιείται αν οι οδηγοί έχουν στο μυαλό τους ότι οι ποδηλάτες κινούνται πιο αργά, πιο αθόρυβα και χωρίς την ενεργητική και παθητική ασφάλεια ενός αυτοκινήτου. Βέβαια χρειάζεται επιμόρφωση και των ποδηλατών, οι οποίοι συχνά παραβιάζουν τον Κ.Ο.Κ., οδηγούν χωρίς φώτα το βράδυ ή κάνουν άλλες ανεπίτρεπτες ταρζανιές.

Φίλοι οδηγοί, κάθε ποδήλατο σημαίνει μείον ένα αυτοκίνητο από τους δρόμους άρα καλύτερες ταχύτητες μετακίνησης για σας και ταυτόχρονα λιγότερο καυσαέριο και περισσότερη ησυχία για όλους μας. Δεν αξίζουν αυτά την "ενόχληση" που υφίσταστε από τους ποδηλάτες; Σας παρακαλώ την επόμενη φορά που θα δείτε έναν ποδηλάτη να οδηγεί δίπλα σας αναλογιστείτε το ενδεχόμενο να του φερθείτε του με συμπάθεια και όχι εχθρότητα. Χαμογελάστε του και μάλλον θα σας ανταποδώσει το χαμόγελο. (Εγώ τουλάχιστον πάντα ανταλλάζω χαμόγελα με οδηγούς!)

Τα μέτρα της επιδότησης αγοράς ποδηλάτου και της τροποποίησης του Κ.Ο.Κ. νομίζω ότι είναι απαραίτητα. Με μικρό κόστος για το κράτος μπορούν να έχουν σημαντικά αποτελέσματα.

Τώρα, όσον αφορά τα αιτήματα για ποδηλατοδρόμους, η θέση μου είναι η εξής: Φανατικά ναι στους ποδηλατοδρόμους αλλά η δημιουργία σωστών ποδηλατοδρόμων απαιτεί μακροπρόθεσμο σχεδιασμό. (Εκτός αν μου πείτε ότι σας καλύπτει ο ήδη υπερκορεσμένος "ποδηλατόδρομος" της Παραλίας.) Στο μεταξύ, ας βρούμε τρόπους να κινούμαστε με ασφάλεια μαζί με τα άλλα οχήματα.

Τέλος, φοβάμαι ότι το αίτημα περί μεταφοράς ποδηλάτων στα λεωφορεία του ΟΑΣΘ είναι ανεδαφικό--σε αντίθεση με το αίτημα μεταφοράς ποδηλάτων στο μετρό της Αθήνας, το οποίο δεν καταλαβαίνω γιατί δεν ικανοποιείται. Τα λεωφορεία του ΟΑΣΘ δυστυχώς δεν προσφέρουν κατάλληλες συνθήκες για τη μεταφορά ποδηλάτων, εκτός αν είναι αναδιπλούμενα, και βρίσκω ότι αυτό θα αλλάξει πολύ δύσκολα. (Μεταξύ μας, τα λεωφορεία του ΟΑΣΘ είναι ακατάλληλα και για ανθρώπους, ιδιώς το καλοκαίρι--αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση...) Συνεπώς, ας πιέσουμε να γίνουν όλα τα άλλα (μετρό στα τραίνα, μετρό κλπ.) και ας αφήσουμε τα αστικά λεωφορεία για την ώρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: