19 Μαρτίου 2010

Πού παντρεύεστε λέει;;;



Καταπιάνομαι με αυτό το θέμα καθώς πλησιάζει ο καιρός που θα αρχίσουμε να λαμβάνουμε προσκλήσεις γάμων και βαφτίσεων. (Και είναι η τέλεια ευκαιρία να το παίξω Ζαμπούνης.)

Η νέα μόδα των τελευταίων ετών είναι αυτό που ονομάζω σε άπταιστα ελληνικά «destination weddings», δηλαδή γάμοι εκτός έδρας. 

Παράδειγμα: Το ζευγάρι ζει στην Αθήνα, ο γαμπρός είναι από την Άρτα, η νύφη γεννήθηκε στην Κατερίνη αλλά επειδή η μαμά της είναι από τα Τρίκαλα, ο γάμος θα γίνει στα Τρίκαλα. Μέσα Ιουλίου. (Έχει και ωραία δροσιά τότε στον θεσσαλικό κάμπο...)

Άλλη εκδοχή: Το ζευγάρι γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη αλλά επειδή γνωρίστηκαν σε διακοπές στο Καστελόριζο, ο γάμος θα τελεστεί εκεί. 

Ακόμα πιο τρέντι εκδοχή είναι τα βαφτίσια εκτός έδρας: Βάφτιση κοντινού συγγενόπουλου σε κορφοβούνι το Σάββατο πριν από του Αγίου Πνεύματος (ώστε να καταστραφεί ολόκληρο το τριήμερο των προσκεκλημένων...).

Καταλαβαίνω την ανάγκη των σύγχρονων ζευγαριών να βιώσουν τον γάμο τους (ή τη βάφτιση του παιδιού τους) ως μια αλλιώτικη, μοναδική εμπειρία. Άλλωστε ο καθένας μας σε αυτή τη ζωή έχει δικαίωμα στις φαντασιώσεις του (εκκεντρικές η μη).

Ωστόσο εκνευρίζομαι όταν ακούω ζευγάρια (κυρίως νύφες) να λένε «θα είναι μια ευκαιρία για τους προσκεκλημένους να περάσουν ένα όμορφο σαββατοκύριακο στη θάλασσα/στο βουνό και να ξεκουραστούν». Μαντάμ, αν ήθελα να κάνω ριλάξ εκείνο το σαββατοκύριακο, δεν θα χρειαζόμουν ως αφορμή την πρόσκλησή σας. Θα πήγαινα μόνη μου. Ή «τι ωραία, θα σας δούμε όλους μαζί σε ωραίο περιβάλλον». Ναι, θα είμαστε όλοι μαντρωμένοι στο ξενοδοχείο της περιοχής και θα πρέπει να υποστούμε το «μπάτσελορ» και τις άλλες κοινωνικές εκδηλώσεις που θα οργανώσετε εσείς για μας. (Άσε που μπορεί να μην έχω την παραμικρή διάθεση να συχρωτιστώ με κάποιους από τους καλεσμένους σας...)

Θέλεις, κύριε (ή κυρία), να παντρευτείς στου διαόλου τη μάνα; Θαυμάσια και μπράβο σου που υποστηρίζεις την αποκέντρωση. Τότε κάνε το γάμο σε στενό κύκλο και κάλεσε μόνο τους πολύ κοντινούς συγγενείς και φίλους.

Σε διαφορετική περίπτωση, πρέπει να λάβεις σοβαρά υπόψη σου τις ανάγκες των καλεσμένων σου. 

Ορίστε μερικοί κανόνες καλής συμπεριφοράς για τους προσκαλούντες:

:: Πείτε στους καλεσμένους σας ότι θέλετε πολύ να παρευρεθούν στην τελετή αλλά ότι θα το καταλάβετε απόλυτα αν δεν μπορούν να έρθουν. Και μην το πείτε απλώς για να το πείτε: Θα πρέπει να το εννοείτε.

:: Ο καλεσμένος σας θα επιβαρυνθεί με έξοδα μετακίνησης, διαμονής και σίτισης για να παραστεί στη «σημαντικότερη στιγμή της ζωής σας». Φροντίστε να καλύψετε όσο μεγαλύτερο μέρος αυτών των εξόδων μπορείτε, ειδικά αν είναι σημαντικά. Το λιγότερο που ενδείκνυεται να κάνετε είναι να πληρώσετε εσείς το ξενοδοχείο του. Όχι, δεν χρειάζεται να είναι ξενοδοχείο 5* αλλά μη διανοηθείτε να βάλετε τους καλεσμένους σας σε μια τρώγλη. Αν έχετε τη δυνατότητα να καλύψετε και κάποια από τα μεταφορικά (π.χ. να μισθώσετε λεωφορείο για τη μεταφορά από το λιμάνι ή το αεροδρόμιο στο ξενοδοχείο), τόσο το καλύτερο.

:: Εναλλακτικά, μπορείτε να γράψετε στο προσκλητήριο (και επίσης να το πείτε προφορικά): «Η παρουσία σας στον γάμο μας είναι το καλύτερο δώρο που μπορείτε να μας κάνετε, γι' αυτό και δεν θα δεχθούμε άλλα δώρα, παρά μόνο εντελώς συμβολικά». Ή κάτι ανάλογο. Και και πάλι θα πρέπει να το εννοείτε με κάθε ειλικρίνεια. Άλλωστε τι θα το κάνετε ακόμα ένα βάζο ή ένα σερβίτσιο τσαγιού με τριανταφυλλάκια; Εννοείται ότι σε αυτή την περίπτωση απαγορεύεται το προσκλητήριο να έχει πληροφορίες για λίστα γάμου ή (eew!) αριθμό λογαριασμού τράπεζας.

::  Ενημερώστε εκ των προτέρων τους καλεσμένους για τις τοπικές συνθήκες που θα αντιμετωπίσουν. Μόλις σας επιβεβαιώσουν ότι θα έρθουν, στείλτε τους πληροφορίες για τα δρομολόγια πλοίων/αεροπλάνων/τοπικών λεωφορείων και δώστε τους τα σχετικά τηλέφωνα (μέσων μεταφοράς, λιμεναρχείων, ξενοδοχείων, ταξί κλπ.). Προειδοποιήστε τους καλεσμένους για άλλες ιδιαιτερότητες του τόπου. Π.χ. αν θα χρειαστεί να περπατήσουν σε καλντερίμια, ενημερώστε τις κυρίες να αφήσουν τα Manolos στο σπίτι. Αν το βράδυ στο νησί έχει αέρα και ψοφόκρυο, πείτε στους καλεσμένους σας να φέρουν μαζί τους νιτσεράδα και να αφήσουν κατά μέρος τις αραχνοϋφαντες πασμίνες. Επίσης, αν ο γάμος γίνεται το καλοκαίρι σε μέρος με θάλασσα, θυμίστε τους να πάρουν μαγίο.

:: Καλό είναι, επίσης, να βοηθήσετε τους καλεσμένους σας να περάσουν όμορφα πριν και μετά το γάμο. Μια ωραία χειρονομία θα ήταν να αφήσετε στα δωμάτιά τους έναν χάρτη της περιοχής και κάποιες προτάσεις για αξιοθέατα, εστιατόρια, αγορές. Επίσης, αν ο γάμος σας περιλαμβάνει ασυνήθιστα, τοπικά γαμήλια έθιμα, μπορείτε προσθέσετε ένα κειμενάκι που να εξηγεί τη σημασία τους. Τέλος, θα ήταν όμορφο το πακετάκι υποδοχής να περιλαμβάνει και κάποιο μικρό, τοπικό προϊόν (ένα μικρούτσικο βαζάκι μέλι ή ελιές, ένα παστέλι κλπ.) ως καλωσόρισμα. Αυτές οι χειρονομίες λένε στον καλεσμένο σας ότι θέλετε πραγματικά να περάσει καλά και όχι απλώς να τον έχετε ως φόντο στις φωτογραφίες του γάμου.

:: Μεριμνήστε ώστε το «bachelor party» και τυχόν άλλες έξοδοι (γεύματα/δείπνα) για τους καλεσμένους να είναι καλά οργανωμένα. Θυμηθείτε ότι άλλες ανάγκες και επιθυμίες έχουν οι μεγαλύτεροι καλεσμένοι και άλλες οι νεότεροι. Μην παραμελήσετε ούτε τους μεν ούτε τους δε. 

:: Ο τόπος τέλεσης του μυστηρίου και της δεξίωσης καλό είναι να γειτνιάζουν με το ξενοδοχείο όπου φιλοξενούνται οι προσκεκλημένοι. Μην απαιτήσετε από τους καλεσμένους σας να πρέπει να οδηγήσουν μισή ώρα μέσα στη νύχτα και αφού έχουν πιει και ξεφαντώσει. Ή μήπως σκοπεύετε να βάλετε σε κάθε θέση χαρτάκι «καταναλώστε αλκοόλ υπεύθυνα»;

:: Μπείτε στον κόπο να στείλετε μια (χειρόγραφη) ευχαριστήρια κάρτα σε όσους παρευρέθηκαν. Αν προσθέσετε και μια φωτογραφία τους από το μυστήριο ή το γλέντι, παίρνετε εξτρά πόντους.

:: Και μερικές συμβουλές για τη διοργάνωση του γάμου (ομιλεί η πείρα):

Η διοργάνωση γάμου εκτός έδρας είναι δύσκολη υπόθεση. Αν επιθυμείτε σύνθετα πράγματα, αρχίστε την οργάνωση πολύ νωρίτερα από ότι θα υπολογίζατε για γάμο εντός των τειχών. // Εντοπίστε καλούς ντόπιους συνεργάτες (ανθοπώλη, φωτογράφο, εστιάτορα κλπ.) και αποφύγετε πάση θυσία να φέρετε τα λουλούδια και το φαγητό από μακριά. Τα αποτελέσματα θα είναι απογοητευτικά. // Συμβιβαστείτε με τους περιορισμούς ενός μικρού τόπου. Μην περιμένετε ο ανθοπώλης της Νισύρου να μπορεί να φτιάξει συνθέσεις ικεμπάνα (αν και μπορεί να εκπλαγείτε). Ομοίως, μη ζητήσετε από την ταβέρνα κάτω από τον πλάτανο να ετοιμάσει γαλλικά κομμένο καρέ αρνιού. // Από την άλλη, οι περιορισμοί μπορεί να σας οδηγήσουν σε ευφάνταστες και υπέροχες λύσεις: Αφήστε κατά μέρος τις φαντασιώσεις για αφρούς από μπισκ αστακού και γαλλική σαμπάνια και σερβίρετε την τοπική σπεσιαλιτέ, ακόμα κι αν είναι κάτι εκ πρώτης όψεως ταπεινό, όπως ψητό αρνί ή χειροποίητα ζυμαρικά με ντόπιο κεφαλοτύρι. Οι καλεσμένοι κατά πάσα πιθανότητα θα γλείψουν τα δάχτυλά τους. // Αφιερώστε λίγο χρόνο για να ανακαλύψετε τις καλύτερες τοπικές σπεσιαλιτέ και δεν θα το μετανιώσετε. // Μην ξεχάσετε τα τοπικά ποτά. // Τα δυτικότροπα γλυκά της ελληνικής επαρχίας συνήθως παραπέμπουν σε αφρό ξυρίσματος ή ακρυλικό στόκο. Αν παρόλαυτα θέλετε τούρτα, εξετάστε το ενδεχόμενο να προσφέρετε ως γλυκό και κάτι ντόπιο, ακόμα κι αν είναι π.χ. ένα αμυγδαλωτό. // Επιστρατεύστε τους κοντινούς σας και αναθέστε τους από έναν ρόλο την ημέρα του μυστηρίου γιατί αλλιώς θα παλαβώσετε. // Αποδεχθείτε ότι ίσως να μην είναι όλα τέλεια αλλά αυτό δεν πειράζει καθόλου. Αφεθείτε να περάσετε καλά και μην εστιάζετε στα αρνητικά.

Να ζήσετε, βρε!

Και μερικές συμβουλές για τους καλεσμένους:

:: Ακόμα κι αν σας ζητήθηκε να μη φέρετε δώρο, είναι όμορφη χειρονομία να προσφέρετε κάτι συμβολικό. Μη φέρετε σε δύσκολη θέση το ζευγάρι και τους άλλους καλεσμένους προσφέροντας κάτι εμφανώς πανάκριβο.

:: Μην είστε γκρινιάρηδες. Ακόμα κι αν το ξενοδοχείο έχει απαίσιο στρώμα ή η μπριζόλα στο γλέντι είναι σαν σολόδερμα, διαβεβαιώστε το ζευγάρι ότι όλα είναι μια χαρά. Μην τους πικράνετε, ειδικά αν έχουν ξεσκιστεί για να σας περιποιηθούν. Εξαίρεση: Αν είστε στενός φίλος του ζευγαριού, μπορείτε να επισημάνετε με κομψό τρόπο διάφορα προβλήματα αλλά μόνο αν υπάρχει συγκεκριμένος λόγος (π.χ. για να διορθωθούν).

Να τους χαίρεστε!




18 Μαρτίου 2010

Ο Δήμος Θεσσαλονίκης σας εύχεται καλά Χριστούγεννα και καλή Σαρακοστή


(Πλατεία Ελευθερίας, χθες βράδυ.)

Αδυνατώ να κατανοήσω την εμμονή των τοπικών αρχόντων με τη χριστουγεννιάτικη «διακόσμηση». Από τη μια, αρέσκονται να γεμίζουν τις πόλεις μας με λαμπιόνια, αγγελάκια, δεντράκια και καμπανούλες αμφιβόλου--ως επί το πλείστον--αισθητικής, προκαλώντας οπτική ρύπανση και σπαταλώντας ηλεκτρικό ρεύμα. Από την άλλη, επειδή η αφαίρεση και επανατοποθέτηση πολλών από αυτά τα «διακοσμητικά» προφανώς είναι ασύμφορη, κρίνεται σκόπιμη η παραμονή τους στην πόλη 365 ημέρες τον χρόνο. Ενίοτε δε παραμένουν αναμμένα, προφανώς εκ παραδρομής.

Ή μήπως είμαι κακόπιστη και οι τοπικοί άρχοντες απλώς προσπαθούν να κρατήσουν το πνεύμα των Χριστουγέννων διαρκώς μέσα στις καρδιές μας;