tag:blogger.com,1999:blog-350561922024-03-13T18:21:38.941+02:00Το ημερολόγιο μιας ΚεραμιδόγαταςΗ Κεραμιδόγατα σουρτουκεύει, συλλέγει εμπειρίες με όλες τις αισθήσεις, συλλογίζεται και μοιράζεται τις σκέψεις της: («όλοι έχουν δικαίωμα στην άποψή μου.»)keramidogatahttp://www.blogger.com/profile/03881239148037601516noreply@blogger.comBlogger37125tag:blogger.com,1999:blog-35056192.post-76866241694646293552017-09-10T22:38:00.002+03:002017-09-10T22:38:26.258+03:00Κεραμιδόγατα 2.0<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Όπως έγραφα και <a href="http://keramidogata.blogspot.gr/2016/10/six-ans-apres.html" target="_blank">σε προηγούμενη ανάρτηση</a>, η ζωή μου έχει αλλάξει τα μάλα σε σχέση με την εποχή που ξεκίνησα αυτό το ιστολόγιο. Ωστόσο, η Κεραμιδόγατα παραμένει κατά βάση Κεραμιδόγατα: Συνεχίζει να αγαπά το καλό φαγητό και ποτό (απλώς πλέον τα απολαμβάνει κυρίως εντός της οικίας), τα ταξίδια (λιγότερα αλλά επιτέλους ξανάρχισαν!), τα βιβλία (όσο προλαβαίνει να διαβάζει πια), τον κινηματογράφο και τις καλές τηλεοπτικές σειρές (εντάξει, θα είμαι ειλικρινής, από τότε που γεννήθηκε ο γιος μου μόνο House of Cards και 3-4 επεισόδια The Crown έχω δει, ταινία ούτε καν τρέιλερ!), το περπάτημα και η εξερεύνηση (πλέον συνήθως με ένα παιδικό καρότσι ή ποδηλατάκι αλλά ΟΚ).<br />
<br />
Η Κεραμιδόγατα πέθανε, ζήτω η Κεραμιδόγατα!<br />
<br />
Ο αναρτήσεις πλέον δεν θα εστιάζουν τόσο στο «έξω» αλλά στο «μέσα», με κάθε έννοια. Είπαμε, η ζωή έχει διάφορες φάσεις και απαιτεί προσαρμοστικότητα. (Βέβαια όποιος περιμένει από την Κεραμιδόγατα να βάλει φακιόλι και να δίνει μαθήματα οικιακής οικονομίας και ανατροφής παιδιών, καλύτερα να πάει σε καμιά μαμαδοομάδα στο Facebook γιατί εδώ θα απογοητευτεί. Σαφώς και έχω ισχυρές απόψεις για την ανατροφή παιδιών αλλά δεν νομίζω ότι ενδιαφέρουν κανέναν. Επίσης, αν εξαιρέσουμε το μαγείρεμα, σιχαίνομαι τη φροντίδα του σπιτιού και το κάνω μόνο επειδή--προς το παρόν τουλάχιστον--δεν μπορώ να προσλάβω μόνιμα butler και οικονόμο ή έστω οικιακή βοηθό επί καθημερινής βάσης. A girl can dream, right?)<br />
<br />
(Επόμενος στόχος: Ανανέωση της εμφάνισης του ιστολογίου.)<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/uZDG4dlU5uY/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/uZDG4dlU5uY?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<br />
* Τρελό κάψιμο το Alley Cat, παρεμπιπτόντως. Πού το θυμήθηκα ε; Αν το έχεις παίξει κάποτε είσαι ΠΟΛΥ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ (και παλιοσειρούλα!). </div>
Keramidogatahttp://www.blogger.com/profile/01380481971737401197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-35056192.post-26111729510226645612017-04-11T11:48:00.003+03:002017-04-11T11:48:36.231+03:00Παρόλες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Ξεκίνησα να γράψω μια νέα ανάρτηση.<div>
<br /></div>
<div>
Έσβησα πολλές φορές την πρώτη σειρά. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Όχι γιατί δεν έχω τι να πω. Έχω πολλές "κουβέντες στοιβαγμένες μέσα μου" που λέει και ο Καβάφης. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Αλλά αναρωτιέμαι κατά πόσον έχουν λόγο να καταγραφούν εδώ--και να τις μοιραστώ με άλλους.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Πόσα δισεκατομμύρια λέξεις γράφονται άραγε κάθε μέρα; Και πόσα διαβάζονται; Μέσα σ' αυτόν τον ορυμαγδό λέξεων, ο δικός μου ψίθυρος τι εξυπηρετεί πέρα από τη δική μου ψυχοθεραπεία;</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Κουβέντες, κουβέντες, κουβέντες...</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Και τελικά έγραψα και δημοσιεύω ακριβώς το είδος του κειμένου που θεωρώ άχρηστο: Αυτοαναφορικό, εσωστρεφές και κενό πληροφορίας! </div>
<div>
<br /></div>
<div>
(Τουλάχιστον το τραγούδι είναι ωραίο.)</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/_ifJapuqYiU/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/_ifJapuqYiU?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
</div>
Keramidogatahttp://www.blogger.com/profile/01380481971737401197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-35056192.post-6889852397043375022016-10-16T23:21:00.001+03:002016-10-16T23:23:05.321+03:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b>Six ans après </b><br />
<div>
<b><br /></b></div>
<div>
(Μόνο έξι; Θα ορκιζόμουν ότι είναι περισσότερα.)</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Πάνε 6 χρόνια από τότε που αυτό το ιστολόγιο ξεκίνησε να λειτουργεί. Και 4 χρόνια από την τελευταία ανάρτηση.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Νιώθω σαν να πέρασε μια ολόκληρη ζωή έκτοτε.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ή ίσως και να πέρασε.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Άλλαξα τρεις δουλειές (χονδρικά: δημιουργός, έμπορος, υπάλληλος)· έχασα όλες μου τις οικονομίες, βυθίστηκα στα χρέη και ξαναστάθηκα στα πόδια μου (κουτσά-στραβά)· άλλαξα τέσσερις φορές σπίτι· πήρα διαζύγιο· έχασα τη γονική μέριμνα των τριών γάτων μου· ξαναπαντρεύτηκα· έγινα μητέρα· έκλαψα και γέλασα όπως ποτέ άλλοτε· επαναπροσδιόρισα τις προτεραιότητες και τις προσδοκίες μου από τη ζωή· και τελικά σταμάτησα να ψάχνω το νόημα της ζωής με τον τρόπο που το έκανα παλιά.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Μέσα σε όλα αυτά, σταμάτησα να γράφω εδώ. Έτσι κι αλλιώς, σταμάτησα να κυκλοφορώ, να ταξιδεύω, να τρώω έξω, να πίνω καλό κρασί και να κάνω όλα αυτά για τα οποία έγραφα εδώ. Η ζωή μου έγινε πιο εσωστρεφής--χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα κακό.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Στο μεταξύ, το Διαδίκτυο γέμισε bloggers και άλλες περσόνες που γράφουν, ενώ τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποτελούν πλέον κομμάτι της ζωής μας και πλατφόρμα για τον κάθε πικραμένο. Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει να γράφω χωρίς να έχω κάτι να πω ή ανθρώπους που ενδιαφέρονται να με διαβάσουν.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Μου λείπει, βέβαια, το γράψιμο, οπότε ετοιμάζομαι για άλλα σχέδια και projects, πιο κοντά σε αυτό που είμαι πλέον σήμερα.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ωστόσο, η Κεραμιδόγατα δεν έχει πεθάνει ακόμα. Σαν πραγματική γάτα, είναι εφτάψυχη. Προς το παρόν κρύβεται μέσα σε χαραμάδες και περιμένει να δει αν θα έρθει η κατάλληλη στιγμή για να βγει στον ήλιο.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Στο μεταξύ, παρακολουθεί με τα μάτια ορθάνοιχτα και τα αυτιά τεντωμένα.</div>
<div>
</div>
</div>
Keramidogatahttp://www.blogger.com/profile/01380481971737401197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-35056192.post-85749694859278849802012-01-28T19:57:00.000+02:002012-01-28T19:57:44.273+02:00Όταν ideal δεν σημαίνει ιδανικό<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Όταν κρίνω κάτι (είτε στη δουλειά μου είτε στην προσωπική μου ζωή) κατά κανόνα προσπαθώ να βρω και κάτι θετικό να επισημάνω, όσο αρνητικά κι αν είναι τα υπόλοιπα σχόλιά μου. Υπάρχουν, ωστόσο, μερικές φορές που δεν έχω σχεδόν τίποτα το θετικό να πω· ή που δεν έχω την παραμικρή διάθεση να ψάξω να βρω το θετικό.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://inteal.blogspot.com/" target="_blank"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/_SwseIYvmzUA/SvvLwPh78GI/AAAAAAAAAzQ/ZRXViF3Nxq0/S1600-R/n133978334503_1266.jpg" /></a></div><br />
Έτσι ένιωσα πριν από λίγες ημέρες που επισκέφτηκα το bistro «Ιντεάλ». Η όλη εμπειρία με έκανε να σκεφτώ ότι μερικά εστιατόριο απλώς δεν πρέπει να υπάρχουν.<br />
<br />
Θα είμαι σύντομη (για τα δεδομένα μου) καθώς δεν έχω καθόλου κέφι να μπω σε πολλές λεπτομέρειες.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://inteal.blogspot.com/" target="_blank"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/_SwseIYvmzUA/Svvo_6xwqyI/AAAAAAAAAzw/3ZwLp2DWf_w/s320/7932_138173529365_676504365_2648390_3705105_n.jpg" /></a></div><br />
Ήταν η δεύτερη--και, αναμφίβολα, η τελευταία--φορα που επισκεπτόμουν το μαγαζί. Η πρώτη ήταν πριν από 3-4 χρόνια και επιεικώς τραγική: Άθλια εξυπηρέτηση, απαράδεκτο φαγητό, λάθος στον λογαριασμό, καμία συγγνώμη για το λάθος.<br />
<br />
Όταν λοιπόν μου προτάθηκε νέα επίσκεψη στο μαγαζί, ήμουν πολύ διστακτική αλλά τελικά αποφάσισα να δώσω μια δεύτερη ευκαιρία. Αν μη τι άλλο, ήταν Τρίτη και ίσχυε μενού των 10€, οπότε τουλάχιστον η ζημιά δεν θα ήταν στην τσέπη μου.<br />
<br />
Ειρήσθω εν παρόδω ότι το τριτιάτικο μενού των 10€ δεν με βρίσκει σύμφωνη ως ιδέα: Πιθανότητα θα φας άσχημα, καθώς ένα τόσο φτηνό μενού απαιτεί φτηνά ή μπαγιάτικα υλικά. Αν παρ' ελπίδα φας καλά, ακόμα και με μερίδες ΧS, εύλογα θα υποθέσεις ότι σε κοροϊδεύουν τις άλλες μέρες που ανάλογο μενού έχει τουλάχιστον 20€ και άρα δεν θα ξαναπατήσεις. Lose-lose situation, δηλαδή.<br />
<br />
Κλείνει η παρένθεση και ξαναγυρίζουμε στο Ιντεάλ: Δεν αισθάνθηκα καθόλου ευπρόσδεκτη. Ο ιδιοκτήτης ήταν επανειλημμένα αγενής και καθόλου εξυπηρετικός. Η σερβιτόρα ήταν αγχωμένη και ανεκπαίδευτη. Βίωσα ένα εντελώς διεκπεραιωτικό σέρβις με στόχο τα ευρουλάκια μου.<br />
<br />
Κάποιοι από την παρέα είχαν έρθει νωρίτερα από τους άλλους και επί ένα 20λεπτο--μπορεί και ημίωρο--δεν τους έφεραν ούτε ένα ποτήρι νερό. Όταν τελικά ήρθαν όλοι και παραγγείλαμε το φαγητό μας, η σερβιτόρα δεν ρώτησε αν θα πιούμε κάτι, γύρισε να φύγει και κάποιος από την παρέα τη σταμάτησε λέγοντας «εεεεμ, τι θα πιούμε;»!<br />
<br />
Τι φάγαμε; Το μενού είχε μόνο πρώτο και κυρίως πιάτο. Ούτε καν ένα σοκολατάκι για επιδόρπιο. Υπήρχαν δύο επιλογές πρώτου (πράσινη σαλάτα ή σούπα καρότο) και άλλες δύο δεύτερου (χοιρινό με κάτι ή γλυκοπατάτα με σπανάκι, γάλα καρύδας και--νομίζω--κάρι).<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-SlmVBjIqnd4/TyQuUZjpKTI/AAAAAAAAAMk/fLKGaKBxB3s/s1600/%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1%286%29.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="239" src="http://2.bp.blogspot.com/-SlmVBjIqnd4/TyQuUZjpKTI/AAAAAAAAAMk/fLKGaKBxB3s/s320/%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1%286%29.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Καροτόσουπα. Σε πρώτο πλάνο κείται το Βιτάμ.</td></tr>
</tbody></table> Η σούπα είχε απροσδιόριστη γεύση και δυσάρεστα χοντροκομμένη υφή. Το κλου, όμως, ήταν η κουταλιά Βιτάμ (!!!) που επέπλεε στην επιφάνεια. Ναι, Βιτάμ. I rest my case.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-OIqyUNGQr_o/TyQuSvfgHQI/AAAAAAAAAMc/T6NgnVoJig0/s1600/%25CF%2586%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25AF%25CE%25B1%25287%2529.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" src="http://1.bp.blogspot.com/-OIqyUNGQr_o/TyQuSvfgHQI/AAAAAAAAAMc/T6NgnVoJig0/s320/%25CF%2586%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25AF%25CE%25B1%25287%2529.JPG" width="320" /></a></div> <br />
Το χοιρινό μας θύμισε φαγητό από δεξίωση γάμου σε κοσμικό κέντρο της κακιάς ώρας (βλ. και το ντεκόρ: Ρύζι και κλαράκι μαϊντανού). Η σάλτσα δεν είχε καμία διακριτή γεύση και το κρέας έμοιαζε σαν νερόβραστο. Το έδεσμα με σπανάκι και γλυκοπατάτα δεν το δοκίμασα αλλά ούτε αυτό εισέπραξε κολακευτικά σχόλια.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-SkmVPqrKhcU/TyQuQDVedNI/AAAAAAAAAMU/sCGooFKWcJY/s1600/%25CF%2586%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25AF%25CE%25B1%25288%2529.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" src="http://4.bp.blogspot.com/-SkmVPqrKhcU/TyQuQDVedNI/AAAAAAAAAMU/sCGooFKWcJY/s320/%25CF%2586%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25AF%25CE%25B1%25288%2529.JPG" width="320" /></a></div> <br />
Οι φωτογραφίες μου είναι κακές αλλά το φαγητό ήταν χειρότερο. Αρκεί να αναφέρω ότι κανένας μας δεν κατάφερε να φάει όλο το φαγητό του. Και, όχι, δεν ήμασταν χορτάτοι ούτε οι μερίδες ήταν μεγάλες. <br />
<br />
Το μαγαζί ήταν γεμάτο. Δεν καταλαβαίνω γιατί, εκτός αν όλοι έρχονταν πρώτη φορά λόγω του μενού των 10€. Επίσης, το κάπνισμα επιτρεπόταν ενώ ο εξαερισμό ήταν ανύπαρκτος, με αποτέλεσμα βγαίνοντας να αισθάνομαι και να μυρίζω σαν μετσοβόνε. Το χειρότερο ήταν ότι ο χώρος ήταν κυριολεκτικά κρύος, σαν να μην είχε καθόλου θέρμανση και αυτό σε μια από τις πιο κρύες βραδιές του χειμώνα.<br />
<br />
Τι κρίμα για ένα μαγαζί σε τόσο κεντρικό σημείο, με συμπαθητική διακόσμηση και ευχάριστη μουσική...<br />
<br />
Και, άντε, ας πω και κάτι πραγματικά θετικό: Μου αρέσουν τα χάρτινα γλυπτά του εικαστικού Άρι Στοΐδη στον εξωτερικό χώρο, κάτω από τα παράθυρα. Μόνο που ούτε τρώγονται ούτε πίνονται και τα απολαμβάνεις χωρίς να χρειάζεται να μπεις στο μαγαζί...</div>Keramidogatahttp://www.blogger.com/profile/01380481971737401197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-35056192.post-64043872303789229002011-12-10T21:06:00.001+02:002011-12-10T21:08:48.274+02:00Π-box στη Θεσσαλονίκη<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Στο νέο (για την πόλη μας) εστιατόριο Π-box βρέθηκα ένα απόγευμα που ήμουν λυσσασμένη από την πείνα. Η πείνα δεν είναι καλό πράγμα όταν δοκιμάζεις ένα καινούργιο εστιατόριο γιατί, ως γνωστόν, όταν πεινάς όλα σου φαίνονται ωραία. Πάντα; Εμ, μάλλον όχι.<br />
<br />
Το Π-box είναι πνευματικό παιδί του Χριστόφορου Πέσκια και τα δύο πρώτα Π-bοx βρίσκονται στην Αθήνα. Το θεσσαλονικιώτικο είναι τόσο καινούργιο που δεν αναφέρεται καν στην <a href="http://www.p-box.gr/" target="_blank">ιστοσελίδα των εστιατορίων</a>. Βρίσκεται, πάντως, στον 1ο όροφο του Notos Galleries και από τη μια πλευρά του "βλέπει" στο κατάστημα Public.<br />
<br />
Η φιλοσοφία των Π-box θα μπορούσε να συνοψιστεί σε casual, χαλαρή και φιλική ατμόσφαιρα, επικοινωνία, απλά υλικά, ιδιαίτερες γεύσεις. Σύμφωνα με την παραπάνω ιστοσελίδα, "εμείς οι ίδιοι έχουμε απορρίψει τα χαοτικά μαγαζιά, τον μινιμαλισμό, τις απρόσωπες καταστάσεις."<br />
<br />
Μπαίνοντας στον χώρο παρατηρεί κανείς τη λιτή αισθητική καθώς και τα στοιβασμένα στα ράφια προϊόντα: Ελληνικά και εισαγόμενα, από σάλτσα σόγιας και ρύζι carnaroli μέχρι σιροπιαστά από τη Μέση Ανατολή. Τα προϊόντα στα ράφια όχι μόνο είναι προς πώληση αλλά επίσης λειτουργούν ως αποθήκη του μαγαζιού: μπορεί να δείτε τον μάγειρα να βγαίνει από την κουζίνα και να παίρνει από τα ράφια ό,τι χρειάζεται.<br />
<br />
Ο διάκοσμος είναι σε διακριτικά, γκριζωπά χρώματα. Σε κάποιους τοίχους είναι γραμμένες συνταγές. Όταν ο συνοδός μου και εγώ καθίσαμε στο τραπέζι, ο φωτισμός ήταν πολύ δυνατός, πράγμα που με ενόχλησε (γενικά, τα περισσότερα ελληνικά εστιατόρια χάνουν σε ατμόσφαιρα λόγω του έντονου φωτισμού). Ευτυχώς, κάπου στα μισά του γεύματος, κάποιος πάτησε το dimmer. (Ανακούφιση.) Επιλέξαμε να καθίσουμε στο βάθος δεξιά, δίπλα από το παράθυρο προς το Public. Το χάζι στο εσωτερικό του Public είχε πλάκα αλλά έδινε μια αίσθηση φτήνειας, σαν να βρίσκεσαι σε φαστφουντάδικο εμπορικού κέντρου.<br />
<br />
Λίγο αφότου καθίσαμε, ήρθε στο τραπέζι ένα μπουκάλι νερό βρύσης και δύο ποτήρια. Το θεώρησα καλό σημάδι γιατί νευριάζω όταν μου φέρνουν στο τραπέζι πράγματα χωρίς να τα παραγγείλω (π.χ. εμφιαλωμένο νερό) και μετά τα χρεώνουν. <br />
<br />
Ακολούθησαν οι κατάλογοι. Η κάρτα είχε αρκετή ποικιλία, οι συνδυασμοί των γεύσεων πρωτότυποι αλλά και οι τιμές ολίγον τσιμπημένες. Αναλυτικά το μενού <a href="http://www.p-box.gr/site/menu/" target="_blank">εδώ</a>.<br />
<br />
<br />
Παραγγείλαμε ένα κοτόπουλο tandoori με σάλτσα γιαούρτι και φρέσκο κόλιανδρο (16€), μία φιλετάκια μοσχαρίσια με yakiniku sauce και αλμύρα (19€), μια σαλάτα με ρόκα, αχλάδι και dressing gorgonzola (9€). Τα κυρίως πιάτα με ψάρι φαίνονταν επίσης ενδιαφέροντα αλλά και τσουχτερά (25€). Παραγγείλαμε ακόμα δυο ποτήρια γαλλικό Sauvignon Blanc και, καθώς περιμέναμε να έρθει η παραγγελία μας, χαζεύαμε τον κόσμο μέσα στο Public.<br />
<br />
Σε λίγο ήρθε το κρασί και ακολούθησαν η σαλάτα και τα φιλετάκια. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-LdSF9Iw2o_k/TuOnQQWErJI/AAAAAAAAALk/xpFj0U9TEaM/s1600/%25CF%2586%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25AF%25CE%25B1%25283%2529.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" src="http://1.bp.blogspot.com/-LdSF9Iw2o_k/TuOnQQWErJI/AAAAAAAAALk/xpFj0U9TEaM/s320/%25CF%2586%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25AF%25CE%25B1%25283%2529.JPG" width="320" /></a></div><br />
Η σαλάτα ήταν συμπαθητική αλλά αξιολησμόνητη. Ξεχώριζαν τα αρωματικά, ελαφρά καβουρντισμένα καρύδια ενώ η σάλτσα gorgonzola ήταν σχεδον άγευστη. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-B4VDsu1nwfE/TuOnfcXR5MI/AAAAAAAAAL0/_597qzKSeMI/s1600/%25CF%2586%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25AF%25CE%25B1%25285%2529.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" src="http://3.bp.blogspot.com/-B4VDsu1nwfE/TuOnfcXR5MI/AAAAAAAAAL0/_597qzKSeMI/s320/%25CF%2586%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25AF%25CE%25B1%25285%2529.JPG" width="320" /></a></div><br />
Τα φιλετάκια, όμως, ήταν εξαιρετικά: Ψημένα όσο έπρεπε (ροζ μέσα), με σάλτσα αλμυρή, πικάντικη και umami ταυτόχρονα. Ωραία ήταν και τα χόρτα.<br />
<br />
Το κοτόπουλο δεν είχε έρθει μαζί με τη σαλάτα και τα φιλετάκια. Περιμέναμε ότι θα ερχόταν αμέσως μετά. Δεν ήρθε. Φάγαμε τη σαλάτα και τα φιλετάκια. Αναρωτηθήκαμε αν το κοτόπουλο ξεχάστηκε. Το είδαμε γραμμένο στην απόδειξη, άρα απλώς αργούσε. Παρατηρήσαμε ότι και σε άλλα τραπέζια άργησαν οι παραγγελίες. Τελικά, το κοτόπουλο ήρθε και η σερβιτόρα ζήτησε ψιλοαδιάφορα συγγνώμη που όλα ήρθαν καθυστερημένα. Βέβαια, το πρόβλημα δεν ήταν η καθυστέρηση γενικώς αλλά το γεγονός ότι θεώρησαν φυσικό ο ένας στο τραπέζι να τρώει και ο άλλος να κοιτάζει. Θα περίμενα από ένα εστιατόριο αυτού του επιπέδου αν μη τι άλλο να φέρνει τα πιάτα με σωστό timing. Το σέρβις γενικά ήταν λίγο αποσυντονισμένο και αμήχανο. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-kfeIfpUOhgE/TuOnLbfl-3I/AAAAAAAAALc/UGA3b4GwZCE/s1600/%25CF%2586%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25AF%25CE%25B1%25282%2529.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" src="http://4.bp.blogspot.com/-kfeIfpUOhgE/TuOnLbfl-3I/AAAAAAAAALc/UGA3b4GwZCE/s320/%25CF%2586%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25AF%25CE%25B1%25282%2529.JPG" width="320" /></a></div><br />
Δυστυχώς το κοτόπουλο ήρθε και δεν έλεγε πολλά. Η σάλτσα θύμιζε λίγο μόνο tandoori ενώ ο πουρές ήταν πικρός, σαν από πράσινες πατάτες.<br />
<br />
Για να τελειώσουμε το γεύμα σε θετική και γλυκιά νότα, παραγγείλαμε επιδόρπιο: Μαρέγκα με κρέμα καρύδας και φράουλες (8€) και τάρτα με σοκολάτα gianduja με παγωτό βανίλια (8€). (Ναι, το ομολογώ, είναι αδύνατο να αντισταθώ στη λέξη "gianduja".)<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-J5dnwuJzFo8/TuOnXNFflwI/AAAAAAAAALs/Tbzh0rcMZLE/s1600/%25CF%2586%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25AF%25CE%25B1%25284%2529.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="282" src="http://4.bp.blogspot.com/-J5dnwuJzFo8/TuOnXNFflwI/AAAAAAAAALs/Tbzh0rcMZLE/s320/%25CF%2586%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25AF%25CE%25B1%25284%2529.JPG" width="320" /></a></div><br />
Κάναμε πολύ καλά που πήραμε τα γλυκά γιατί ήταν πραγματικά πολύ ωραία, τόσο σε επίπεδο γεύσεων όσο και υφών. Μου άρεσαν ιδιαίτερα η πεντανόστιμη κρέμα ανάμεσα στις μαρέγκες και η λεπτή, μπισκοτοειδής ζύμη της τάρτας.<br />
<br />
Θα ξαναπάω στο P-box; Μάλλον ναι. Θα ήθελα να δοκιμάσω κι άλλα πιάτα αλλά με αυτές τις τιμές, δεν θα το κάνω σύντομα.<br />
<br />
Σε σχέση με κάποια άλλα, αρκετά ακριβά εστιατόρια που έχουν πολύ χαμηλότερου επιπέδου κουζίνα, οι τιμές δεν είναι αστρονομικές. Ωστόσο, στην Ελλάδα του Μνημονίου, φοβάμαι ότι δεν είναι πολλοί αυτοί που έχουν την άνεση να απολαμβάνουν συχνά το "casual dining" του P-box.</div>Keramidogatahttp://www.blogger.com/profile/01380481971737401197noreply@blogger.com2Θεσσαλονίκη, Ελλάς40.633513766949044 22.94105663092045740.599989266949045 22.895302130920456 40.667038266949042 22.986811130920458tag:blogger.com,1999:blog-35056192.post-60794723329212385642011-08-10T22:47:00.000+03:002011-08-10T22:47:15.409+03:00Τέλος εποχής για το El Bulli<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.yatzer.com/assets/Article/2690/images/el-bulli-cooking-in-progress-yatzer-3.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><img border="0" height="400" src="http://www.yatzer.com/assets/Article/2690/images/el-bulli-cooking-in-progress-yatzer-3.jpg" width="280" /></span></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Τέλος εποχής για το <a href="http://www.elbulli.com/">El Bulli</a>. Το τελευταίο γεύμα σερβιρίστηκε στις 30 Ιουλίου 2011.</span><br />
<br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Υπό την ηγεσία του <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Ferran_Adri%C3%A0">Ferran Adrià</a>, το El Bulli είχε καταφέρει να θεωρείται το εστιατόριο με τη μεγαλύτερη επιρροή παγκοσμίως. Τα πιάτα του εστιατορίου δεν ήταν απλώς φαγητό αλλά κατάφερναν να εκπλήσσουν, να γοητεύουν και να συγκλονίζουν. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Παρά την αναμφισβήτητη επιτυχία του εστιατορίου, ο </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Adrià</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"> έκρινε ότι το El Bulli έκανε τον κύκλο του και ο ίδιος έπρεπε να αναλάβει νέες προκλήσεις.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ανυπομονώ να δω με τι νέο θα καταπιαστεί ο αεικίνητος σεφ αλλά ταυτόχρονα λυπάμαι που δεν είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ το El Bulli, παρόλο που είχα σκοπό να το κάνω.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ας παρηγορηθούμε με μια ματιά στα παρασκήνια του εστιατορίου, μέσα από το ντοκιμαντέρ </span><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 20px;"><span class="style4"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">EL BULLI: COOKING IN PROGRESS.</span></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 20px;"><span class="style4"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/BN0eshtAxYA?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 20px;"><span class="style4"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 20px;"><span class="style4"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></div>Keramidogatahttp://www.blogger.com/profile/01380481971737401197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-35056192.post-70597990127220752892011-07-04T14:39:00.002+03:002011-07-04T14:40:47.902+03:00Ταξιδεύοντας με Ryanair // 10+1 tips<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://www.datadial.net/blog/wp-content/uploads/2009/02/michael-oleary-ryanair-ceo-300x194.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://www.datadial.net/blog/wp-content/uploads/2009/02/michael-oleary-ryanair-ceo-300x194.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br />
</td></tr>
</tbody></table><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Ο κύριος; Michael O' Leary, CEO της Ryanair</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><br />
</span></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η Ryanair πετάει πλέον από και προς Θεσσαλονίκη: Να το πανηγυρίσουμε;</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Για τη Ryanair είχα ακούσει πριν από καμιά δεκαετία όταν έκανα το μεταπτυχιακό μου σε χώρα του ευρωπαϊκού βορρά. Θυμάμαι, χαρακτηριστικά, τη φίλη που μου έλεγε ότι τη συνέφερε καλύτερα να αγοράσει καινούργιο εισιτήριο έναντι μίας λίρας Αγγλίας παρά να αλλάξει αυτό που ήδη είχε. Μία λίρα;! Δηλαδή, σχεδόν τζάμπα...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Όταν κανείς ακούει τόσο φτηνές τιμές, πρέπει αμέσως να αναζητήσει τη λούμπα: Υπάρχουν κάποιες «λεπτομέρειες» που πρέπει να προσέξει ο ταξιδιώτης γιατί αλλιώς θα βρεθεί μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις. Ως γενικό κανόνα, θα είχα να πω ότι η Ryanair αξίζει αν το βασικό ναύλο είναι πραγματικά πολύ φτηνότερο από αυτό άλλων αεροπορικών.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η Ryanair θεωρείται από πολλούς <a href="http://www.facebook.com/group.php?gid=250833063496&v=wall">η πιο μισητή αεροπορική εταιρία</a> εξαιτίας διαφόρων πρακτικών της που πηγάζουν από το επιχειρηματικό μοντέλο που ακολουθεί. Κάποιες πρακτικές φαίνονται μεν άσχημες, π.χ. η χρέωση 2€ ανά εισιτήριο για έξοδα καθυστερήσεων (EU 261 levy), αλλά στην πραγματικότα απλώς η Ryanair εμφανίζει ως χωριστό κονδύλι αυτό που οι άλλες εταιρίες ενσωματώνουν στο βασικό ναύλο. Ωστόσο άλλες πρακτικές είναι δύσκολο να τις χωνέψεις, όπως η πρόθεσή της να εγκαταστήσει στα αεροπλάνα <a href="http://www.thisismoney.co.uk/money/holidays/article-1692100/Now-Ryanair-to-charge-1-to-use-the-toilet.html">τουαλέτες με κερματοδέκτες</a>! (Εκτός κι αν πρόκειται για άλλη μια...ενδιαφέρουσα <a href="http://www.datadial.net/blog/index.php/2009/02/25/ryanair-is-their-attitude-to-online-pr-part-of-a-bigger-reputation-problem/">προσέγγιση του τμήματος δημοσίων σχέσεων</a> της εταιρίας.)</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://news.dealchecker.co.uk/Images/622744133188/Passengers_Peed_Off_by_Ryanair_Toilet_Charges_xlarge.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://news.dealchecker.co.uk/Images/622744133188/Passengers_Peed_Off_by_Ryanair_Toilet_Charges_xlarge.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Παρόλαυτα, είναι γεγονός ότι </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">η Ryanair </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">δίνει την ευκαιρία φτηνών πτήσεων στους επιμελείς και ολιγαρκείς ταξιδιώτες (και, μελλοντικά, στους μη πάσχοντες από συχνουρία ή γαστρεντερολογικά προβλήματα!), οπότε νομίζω ότι <a href="http://www.blogger.com/"><span id="goog_265761610"></span>κάποιοι</a> από τους επικριτές της είναι λίγο <a href="http://www.ihateryanair.org/wp-content/uploads/2009/12/ryanair-logo.jpg">άδικοι και υπερβολικοί</a>.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Μέσα στον Ιούνιο πέταξα 4 φορές με Ryanair. Ιδού, λοιπόν, τι έμαθα.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">1 // Όταν ψάχνετε εισιτήριο, καλού κακού <b>απενεργοποιήσετε τα cookies του φυλλομετρητή σας ή σερφάρετε σε private mode</b>. Παρόλο που <a href="http://blog.getinvisiblehand.com/2011/04/08/ryanair-manipulating-prices-with-cookies-it%E2%80%99s-an-urban-myth/">δεν έχει επιβεβαιωθεί</a>, υπάρχει η υποψία ότι η Ryanair «πειράζει» τις τιμές των εισιτηρίων με βάση τα cookies του υπολογιστή σας.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">2 // <b>Μην ενθουσιαστείτε αμέσως με τις τιμές</b> που θα δείτε. Υπάρχουν <b>«κρυφές» χρεώσεις</b> που θα ανεβάσουν την τιμή.</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-cTAmLs1zow4/ThGMb0zaf0I/AAAAAAAAAJg/_ay0lQgNEb8/s1600/ryanair-book.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://4.bp.blogspot.com/-cTAmLs1zow4/ThGMb0zaf0I/AAAAAAAAAJg/_ay0lQgNEb8/s320/ryanair-book.png" width="266" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">π.χ.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Πληρωμή με οποιαδήποτε κάρτα εκτός από χρεωστική Mastercard : 6€ (η πληρωμή γίνεται μόνο με κάρτα)</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Πρώτη βαλίτσα // 15 κιλά: 15€-25€ / 20 κιλά: </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">25€-35€</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Δεύτερη βαλίτσα // 15 κιλά: 35€-45€</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><a href="http://www.ryanair.com/en/terms-and-conditions#regulations-tableoffees">Αναλυτικά</a> </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">3 // Θυμηθείτε ότι <b>πρέπει να κάνετε check-in από το σπίτι και να τυπώσετε το boarding pass</b>. Βεβαιωθείτε ότι τυπώθηκε καθαρά γιατί αλλιώς μπορεί να υποστείτε <a href="http://www.dailymail.co.uk/news/article-1264163/Holiday-ruined-Ryanair-tells-passenger-You-fly--ink-boarding-pass-FAINT.html">καψώνι</a>. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://i.dailymail.co.uk/i/pix/2010/04/07/article-1264163-09090DF5000005DC-768_468x316.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="216" src="http://i.dailymail.co.uk/i/pix/2010/04/07/article-1264163-09090DF5000005DC-768_468x316.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ξεχάσατε να το κάνετε check in ή χάσατε την εκτύπωση; Θα σας κοστίσει άλλα 20€. Το ίδιο αν δεν μπορέσατε να κάνετε check in λόγω προβλήματος της ιστοσελίδας. Μη δοκιμάσετε να διαμαρτυρηθείτε (βλ. tip #8).</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">4 // Βεβαιωθείτε ότι <b>η χειραποσκευή σας είναι μία και μοναδική, ζυγίζει λιγότερο απο 10 κιλά και δεν είναι μεγαλύτερη από 55X40X22 εκατοστά. </b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_sZgkP6acq4Y/TTLvx_QS96I/AAAAAAAAADg/I8sjI0Jh750/s320/ryanair+hand+luggage.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/_sZgkP6acq4Y/TTLvx_QS96I/AAAAAAAAADg/I8sjI0Jh750/s320/ryanair+hand+luggage.jpg" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Σε κάθε έξοδο, υπάρχει ένα μεταλλικό κλουβί: Αν η χειραποσκευή χωράει (έστω και δύσκολα), έχει καλώς. Αν όχι, θα πληρώσετε 40€ και θα ταξιδέψει μαζί με τις άλλες αποσκευές, όχι μαζί σας στην καμπίνα. Επίσης, οι κυλιόμενες χειραποσκευές σχεδόν πάντα ζυγίζονται. Αν είναι πάνω από 10 κιλά, βλ. παραπάνω.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Κι όταν λέμε μία αποσκευή, εννοούμε <i>μόνο μία</i>. Κρατάτε γυναικεία τσάντα, φωτογραφικό σάκο, σακούλες από το duty free; Φροντίστε να χωράνε μέσα στη χειραποσκευή αλλιώς--ναι, ναι, βλ. παραπάνω.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Μη βασιστείτε στην ανοχή ή κατανόηση των υπαλλήλων. Κατά κανόνα δεν υπάρχει.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i>Bonus tip</i> /// Αν έχετε συρόμενη βαλιτσούλα με ροδάκια, μην επαναπαυθείτε επειδή </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">ταξιδεύοντας με άλλη εταιρία </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">την είχατε πάρει μαζί σας στην καμπίνα. Η Ryanair προβλέπει μικρότερες διαστάσεις για τις χειραποσκευές σε σχέση με άλλες εταιρίες.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">4 // Γενικά, <b>α</b></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>κολουθήστε σχολαστικά τους κανόνες της εταιρίας. Κάθε λάθος κοστίζει. </b>Γιατί άλλωστε νομίζετε ότι το βασικό ναύλο είναι τόσο φτηνό; Η ζημία της εταιρίας συμψηφίζεται με όλες τις άλλες χρεώσεις.</span><br />
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></div><div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Επιβάρυνση υπέρβαρης αποσκευής: 20€/κιλό</span></div><div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Δηλαδή αν έχετε «αγοράσει» βαλίτσα 15 κιλών και η βαλίτσα σας τελικά ζυγίζει 20, θα πληρώσετε 100€ επιπλέον. Άουα!</span></div><div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></div><div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Επίσης, όταν λένε 15 ή 20 ευρώ <i>ανά αποσκευή</i>, το εννοούν κυριολεκτικά. Αν δηλαδή ένα ζευγάρι έχει αγοράσει συνολικά 3 βαλίτσες βάρους 16, 10 και 5 κιλών αντίστοιχα, θα αναγκαστεί να αφαιρέσει κάτι από την υπέρβαρη βαλίτσα και να το βάλει σε μια από τις άλλες, ακόμα κι αν το σύνολο του βάρους υπολείπεται αυτού που έχει αγοράσει. Για αυτό το ενδεχόμενο, προβλέψτε λίγο εξτρά χρόνο στο αεροδρόμιο.</span></div><div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></div><div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Αν συνηθίζετε τα ταξίδια με αερογραμμές χαμηλού κόστους, απλώς αγοράστε μια <a href="http://www.digitalluggagescale.eu/en/node/15">ζυγαριά για βαλίτσες</a>. Θα σας σώσει από περιττά έξοδα και εκνευρισμό.</span></div><div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></div><div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">5 // <b>Η προτεραιότητα στην επιβίβαση (priority boarding) αξίζει τα 5€</b> της γιατί γλιτώνεις ταλαιπωρία και ορθοστασία. Άσε που νιώθεις και λίγο VIP αφήνοντας πίσω σου την πλέμπα. Επίσης, μπαίνεις από τους πρώτους στο αεροπλάνο και μπορείς να επιλέξεις τη θέση που προτιμάς. </span></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">(Άσχετη πληροφορία της ημέρας: Οι πιο ασφαλείς θέσεις σε περίπτωση δυστυχήματος είναι στο πίσω μέρος του αεροσκάφους.)</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-_4IlwMEDG1o/TYjliqkY0KI/AAAAAAAACX4/Hy63rEtnz2w/s1600/DSC05235.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="http://2.bp.blogspot.com/-_4IlwMEDG1o/TYjliqkY0KI/AAAAAAAACX4/Hy63rEtnz2w/s320/DSC05235.JPG" width="320" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ωστόσο, ανάλογα με το αεροδρόμιο, η μεταχείριση μπορεί να μην είναι τόσο σπουδαία. Δηλαδή μπορεί και πάλι να βρεθείς να περιμένεις στο τέλος ενός ζεστού διαδρόμου μαζί με όλη την πλέμπα.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">6 // Αν το αεροπλάνο σάς ανοίγει την όρεξη, <b>φροντίστε να προμηθευτείτε το φαγητό και το ποτό σας πριν επιβιβαστείτε</b>. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Οι επιλογές ποτού και φαγητού της Ryanair απευθύνονται μάλλον στα γούστα βορειοευρωπαίων και δη βρετανών (βλ. τσιπς, γαριδάκια και σούπες στιγμής--ευτυχώς έχει και κάτι σάντουϊτς)ενώ οι τιμές είναι τσουχτερές--τσουχτερότερες από όλες τις άλλες εταιρίες χαμηλού κόστους σύμφωνα με <a href="http://www.telegraph.co.uk/travel/travelnews/6204904/Ryanair-has-highest-charges-for-in-flight-food-and-drink.html">αυτή την έρευνα</a>.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://farm4.static.flickr.com/3575/3800951548_313e80cb77.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://farm4.static.flickr.com/3575/3800951548_313e80cb77.jpg" width="240" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">7 // Αν σας αρέσει να πετάτε λεφτά παντού, η πτήση θα σας εκστασιάσει.<b>Το πλήρωμα θα προσπαθήσει να σας πουλήσει όχι μόνο τρόφιμα, ποτά και αρώματα αλλά επίσης <a href="http://www.jaunted.com/story/2010/3/17/02014/4366/travel/Cigarettes+Designed+for+In-Flight+Smoking%3A+Ryanair's+'Smokeless'+Packs">άκαπνα τσιγάρα</a> και ιρλανδικό Ξυστό</b> (ενίοτε οδηγώντας σε <a href="http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/england/8539560.stm">φαιδρά απρόοπτα</a>).</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.jaunted.com/files/6193/SmokelessMain.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="251" src="http://www.jaunted.com/files/6193/SmokelessMain.jpg" width="320" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">8 // <b>Μην περιμένετε συγκλονιστική εξυπηρέτηση </b>από το πλήρωμα αέρος ή εδάφους, η φροντίδα και η ικανοποίηση του πελάτη καθώς και μια συνολικά ευχάριστη ταξιδιωτική εμπειρία δεν αποτελεί προτεραιότητα, όπως φαίνεται από περιστατικά σαν κι <a href="http://www.theolivepress.es/spain-news/2011/06/17/ryanair-passengers-suffer-dehydration-after-sevilla-delay/">αυτό</a>.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://us.123rf.com/400wm/400/400/ljupco/ljupco1103/ljupco110300007/8975374-a-sad-business-traveler-seated-next-to-a-suitcase-with-a-ticket-in-his-hand-isolated-on-white-backgr.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="http://us.123rf.com/400wm/400/400/ljupco/ljupco1103/ljupco110300007/8975374-a-sad-business-traveler-seated-next-to-a-suitcase-with-a-ticket-in-his-hand-isolated-on-white-backgr.jpg" width="320" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">9 // <b>Μη βασιστείτε στη Ryanair για ανταποκρίσεις.</b> Παρόλο που ισχυρίζεται ότι έχει το μικρότερο ποσοστό καθυστερήσεων και ακυρώσεων, τα στατιστικά δεν λένε πάντα την αλήθεια. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Εξάλλου, η ίδια η εταιρία επισημαίνει: «Είμαστε αεροπορική εταιρία "point-to-point". Συνεπώς δεν προσφέρουμε ούτε μπορούμε να διευκολύνουμε την ανταπόκριση επιβατών ή των αποσκευών τους σε άλλες πτήσεις, είτε αυτές γίνονται από εμάς είτε από άλλους αερομεταφορείς». </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">10 // </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Αν όλα τα παραπάνω δεν σας προβληματίζουν, <b>γραφείτε στo </b><b><a href="http://www.ryanair.com/en/about/register-for-offers">newsletter</a> </b>της εταιρίας ώστε να ενημερώνεστε αμέσως για τις προσφορές, πριν αρχίσουν οι τιμές να παίρνουν τον ανήφορο.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">+1 // <b>Η προσγείωση προσφέρει συγκινήσεις</b>: Μετά από κάμποσο χτύπημα (μα γιατί δεν μπορούν να προσγειώνονται απαλά όπως π.χ. στην Aegean;) ακολουθεί καλωσόρισμα με...σάλπισμα (εφόσον η πτήση δεν είχε καθυστέρηση)!</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><object class="BLOGGER-youtube-video" classid="clsid:D27CDB6E-AE6D-11cf-96B8-444553540000" codebase="http://download.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=6,0,40,0" data-thumbnail-src="http://0.gvt0.com/vi/DcR9EQ_jfhw/0.jpg" height="266" width="320"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/DcR9EQ_jfhw&fs=1&source=uds" /><param name="bgcolor" value="#FFFFFF" /><embed width="320" height="266" src="http://www.youtube.com/v/DcR9EQ_jfhw&fs=1&source=uds" type="application/x-shockwave-flash"></embed></object></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">(Υπομονή ως το 00:28)</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></div><div style="text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Εσείς τι εμπειρία είχατε με τη Ryanair; Άξιζε ή σιχτιρίσατε;</span></div></div>Keramidogatahttp://www.blogger.com/profile/01380481971737401197noreply@blogger.com17tag:blogger.com,1999:blog-35056192.post-37110058146050258092011-06-10T14:00:00.043+03:002011-06-10T14:00:14.907+03:00Τυφλό κείμενο για... κρεατοφάγους<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Μετά το <a href="http://keramidogata.blogspot.com/2011/06/blog-post.html">χθεσινό «Κρεοπωλείον»</a>, σήμερα έχω κάτι άλλο για τους κρεατοφάγους.<br />
<br />
Συγκεκριμένα για τους κρεατοφάγους γραφίστες.<br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #999999;">(Αν δεν είστε τίποτα από τα δύο, μάλλον δεν θα εκτιμήσετε το αστειάκι.)</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #999999;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://baconipsum.com/wp-content/uploads/2011/06/bacon-ipsum-banner.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="83" src="http://baconipsum.com/wp-content/uploads/2011/06/bacon-ipsum-banner.jpg" width="400" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="color: #999999;"><br />
</span><br />
<a href="http://baconipsum.com/">baconipsum.com: Γεννήτρια τυφλού κειμένου με πολύ κρέας.</a><br />
<br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #999999; font-size: x-small;">Τυφλό κείμενο είναι το ακατάληπτο κείμενο που χρησιμοποιούν οι graphic και web designers για να γεμίσουν τη μακέτα κάποιου εντύπου ή ιστοσελίδας. Συνήθως ξεκινά με τις λέξεις «<a href="http://el.wikipedia.org/wiki/Lorem_ipsum">lorem ipsum</a>».</span></div>Keramidogatahttp://www.blogger.com/profile/01380481971737401197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-35056192.post-77545889155518929832011-06-09T18:41:00.002+03:002011-06-09T19:17:10.079+03:00«Κρεοπωλείον»: Αυστηρώς για εραστές του καλού κρέατος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-rns2pvCcSYQ/TfDKt0rVobI/AAAAAAAAAHk/Z1U0-uFZD20/s1600/abstract+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="297" src="http://3.bp.blogspot.com/-rns2pvCcSYQ/TfDKt0rVobI/AAAAAAAAAHk/Z1U0-uFZD20/s400/abstract+2.jpg" width="400" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Οι Έλληνες αγαπάμε το κρέας. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Το τρώμε στα σπίτια μας, το τρώμε κι όταν βγαίνουμε έξω. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Αλλά--μια στιγμή: Ξέρουμε πραγματικά από καλό κρέας;</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ε, λοιπόν, όχι. Πώς αλλιώς εξηγείται ότι καταδεχόμαστε να τρώμε λιγδιάρικους, πανάλμυρους γύρους∙ μπριζόλες με όψη, υφή και γεύση σόλας (μαμά, για σένα λέω!)∙ φιλέτα καρβουνιασμένα και πνιγμένα σε ετοιματζήδικες σάλτσες∙ κοτόπουλα με γεύση φελιζόλ∙ και άλλες ανάλογες... κρεατολιχουδιές. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ωστόσο υπάρχουν και εστιατόρια που ξέρουν από καλό κρέας. Ξέρουν να το διαλέξουν και ξέρουν να το μαγειρέψουν. Ένα από αυτά είναι το <a href="http://7thalasses.eu/request_page/18">«Κρεοπωλείον»</a> στη Θεσσαλονίκη, το οποίο με προσκάλεσε να δοκιμάσω το νέο του μενού.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.7thalasses.eu/simple-cms/cms_sites/resources/informatique/kreopolio_gallery/kreopolio04.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="265" src="http://www.7thalasses.eu/simple-cms/cms_sites/resources/informatique/kreopolio_gallery/kreopolio04.jpg" width="400" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.7thalasses.eu/simple-cms/cms_sites/resources/informatique/kreopolio_gallery/kreopolio01.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="http://www.7thalasses.eu/simple-cms/cms_sites/resources/informatique/kreopolio_gallery/kreopolio01.jpg" width="400" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ήταν η δεύτερη φορά μου στο Κρεοπωλείο. Η πρώτη ήταν ελάχιστες μέρες αφότου είχε ανοίξει και με είχε αφήσει μάλλον απογοητευμένη, γεγονός που απέδωσα στη νεότητα του εστιατορίου. Μάλλον είχα δίκιο γιατί η δεύτερη φορά μού άφησε πολύ θετικές εντυπώσεις.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Στο Κρεοπωλείο δίνουν πολύ μεγάλη σημασία στις πρώτες ύλες. Όπως μου τόνισε ο σεφ και συνιδιοκτήτης Διονύσης Παπανικολάου, τα πάντα φτιάχνονται επιτόπου και τίποτα δεν είναι ετοιματζίδικο. Αυτό φαίνεται--κυρίως στις γεύσεις, η οποίες είναι καθαρές, ισορροπημένες και χωρίς φλυαρία.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ξεκινήσαμε τη δοκιμή με ορεκτικά: <b>Μελιτζανοσαλάτα</b>, <b>πάπρικα, </b><b>τυροσαλάτα </b>και <b>ρώσικη</b>. Οι δύο πρώτες έκλεψαν την παράσταση.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-a_pOw5RBfyg/TfDMj5ubcMI/AAAAAAAAAII/yUd2LK-vqoE/s1600/melitzanosalata.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="296" src="http://3.bp.blogspot.com/-a_pOw5RBfyg/TfDMj5ubcMI/AAAAAAAAAII/yUd2LK-vqoE/s400/melitzanosalata.jpg" width="400" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Μια εξαιρετική μελιτζανοσαλάτα. Αν και συνήθως δεν εκτιμώ τις μελιτζανοσαλάτες με μαγιονέζα, αυτή ήταν ισορροπημένη, χωρίς έντονη γεύση αυγού και με άρωμα καπνιστής μελιτζάνας αλλά χωρίς καθόλου πίκρα από μελιτζάνας.</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-mbdGGVy2RkQ/TfDNaOdZnDI/AAAAAAAAAIU/SuumPi1gDu4/s1600/paprika.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://4.bp.blogspot.com/-mbdGGVy2RkQ/TfDNaOdZnDI/AAAAAAAAAIU/SuumPi1gDu4/s400/paprika.jpg" width="297" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η πάπρικα ήταν γλυκια και καθόλου όξινη, ελάχιστα πικάντικη (όσο πρέπει, δηλαδή). Άρεσε πολύ στους περισσότερους από μας.</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-plAcRIoErWM/TfDNpulgh0I/AAAAAAAAAIY/kdWvZ64xveU/s1600/pitakia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" src="http://3.bp.blogspot.com/-plAcRIoErWM/TfDNpulgh0I/AAAAAAAAAIY/kdWvZ64xveU/s320/pitakia.jpg" width="320" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Οι <b>φλογέρες με φύλλο κρούστας, τυρί Μπρι και προσούτο Πάρμας</b> ήταν πολύ πιο ωραίες από τις συνηθισμένες φλογέρες χάρη στην χρήση Μπρι, που έδινε.. μπρίο <span class="Apple-style-span" style="color: #999999;">(μα τι ωραία που τα λέω) </span>και κρεμώδη υφή στη γέμιση.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-dc9djAMZkBI/TfDLodd7A4I/AAAAAAAAAH0/_ArkxXKk_SY/s1600/greensalad.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" src="http://4.bp.blogspot.com/-dc9djAMZkBI/TfDLodd7A4I/AAAAAAAAAH0/_ArkxXKk_SY/s320/greensalad.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-H1Cbq1_NoSQ/TfDN_1wWDGI/AAAAAAAAAIg/n6sL_VPbaCI/s1600/salata+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://3.bp.blogspot.com/-H1Cbq1_NoSQ/TfDN_1wWDGI/AAAAAAAAAIg/n6sL_VPbaCI/s400/salata+2.jpg" width="297" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Οι <b>πράσινες σαλάτες</b> που δοκιμάσαμε ήταν νόστιμες και του γούστου μου (μου αρέσουν οι πολύπλοκες σαλάτες με ντρέσινγκ και τέτοια) αλλά μού φάνηκαν άσχετες με το concept του εστιατορίου. (Στο θέμα αυτό θα επανέλθω στο τέλος.)</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-p-M0DKAaUyo/TfDLZR01ZVI/AAAAAAAAAHw/26WjHaymSBE/s1600/glossa.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" src="http://2.bp.blogspot.com/-p-M0DKAaUyo/TfDLZR01ZVI/AAAAAAAAAHw/26WjHaymSBE/s320/glossa.jpg" width="320" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Τα επόμενα που δοκίμασα ήταν η<b>μοσχαρίσια γλώσσα</b> (πολύ γευστική, έλιωνε στο στόμα), <b>καβουρμάς σχάρας</b> και <b>καβουρμάς με αυγό «μάτι» και τηγανιτές πατάτες</b>. Ως φαν του καβουρμά, τον εξετίμησα δεόντως αν και μού φάνηκε λίγο υπερβολή στον ήδη λιπαρό καβουρμά να προσθέσεις τηγανιτά.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-BFV1Opf353g/TfDOLT46ccI/AAAAAAAAAIk/VeN5un_y4TA/s1600/thrakis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" src="http://3.bp.blogspot.com/-BFV1Opf353g/TfDOLT46ccI/AAAAAAAAAIk/VeN5un_y4TA/s320/thrakis.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-6JuocOxx0Ss/TfDMLmcEKrI/AAAAAAAAAH8/Pu63Hl2mY_s/s1600/kavourmas+avga.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="238" src="http://3.bp.blogspot.com/-6JuocOxx0Ss/TfDMLmcEKrI/AAAAAAAAAH8/Pu63Hl2mY_s/s320/kavourmas+avga.jpg" width="320" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Τα τυριά (<b>μπάτζος τηγανιτός</b> και <b>γκριλούμι</b>--δηλαδή χαλούμι Κοζάνης--στη σχάρα) μάς καθάρισαν με την ευχάριστη οξύτητά τους τον ουρανίσκο ώστε να περάσουμε στο κυρίως πιάτο--παρόλο που είχα ήδη χορτάσει.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-g2EnTixVBG4/TfDL8thk42I/AAAAAAAAAH4/4Y2_hJx4Dlc/s1600/gyros.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" src="http://3.bp.blogspot.com/-g2EnTixVBG4/TfDL8thk42I/AAAAAAAAAH4/4Y2_hJx4Dlc/s320/gyros.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Πρώτος ήρθε ο <b>γύρος</b>, ο οποίος όμως δεν έχει μεγάλη σχέση με τον γύρο που βρίσκουμε σε σουβλατζίδικα. Ο συγκεκριμένος ήταν από λαιμό και παντσέτα θηλυκού ζώου (είναι, με πληροφόρησε ο σεφ, πιο νόστιμο από το αρσενικό) και λιγότερο λιπαρός από τον συνηθισμένο γύρο. Δεν είμαι πολύ φανατική του γύρου οπότε δεν θα ισχυριστώ ότι ήταν το αγαπημένο μου πιάτο.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-FSjVWLXMObs/TfDLOy7Tg_I/AAAAAAAAAHs/Hx3Me9YSF3c/s1600/brizola+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" src="http://1.bp.blogspot.com/-FSjVWLXMObs/TfDLOy7Tg_I/AAAAAAAAAHs/Hx3Me9YSF3c/s320/brizola+1.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Πολύ περισσότερο μου άρεσε η <b>μπριζόλα </b>(αντρεκότ, για την ακρίβεια) Αμερικής, η οποία έρχεται από τα λιβάδια του Κάνσας. Ο κτηνοτρόφος ακολουθεί μεθόδους σαν αυτές που χρησιμοποιούνται στο μοσχάρι Kobe, με αποτέλεσμα κρέας τρυφερό, με πλούσια γεύση και καλή κατανομή του λίπους. Ακόμη περισσότερο με ικανοποίησε το γεγονός ότι το κρέας ήταν ψημένο όπως ακριβώς μου αρέσει, δηλαδή <i>à point</i> (δηλαδή μέτριο: ροζ μέσα αλλά όχι σενιάν). Τα περισσότερα εστιατόρια έχουν την κακή συνήθεια να γκαγκανιάζουν το κρέας μέχρι να γίνει κάρβουνο, ακόμα κι αν το ζητήσεις μέτριο. Το Κρεοπωλείο δείχνει να σέβεται την πρώτη ύλη του (και τον πελάτη του).</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ενδιαφέρουσα ήταν η γεύση και του <b>γαλλικού αντρεκότ</b>: Πιο πικάντικη και επιθετική, με μια δόση βαρβατίλας. Το κρέας ήταν πιο σκληρό από το αμερικάνικο αλλά και πάλι ήταν σωστά ψημένο.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-X_JbTTTyc_U/TfDMcLdAK3I/AAAAAAAAAIE/5Z0PmndCwpI/s1600/loukanika.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" src="http://1.bp.blogspot.com/-X_JbTTTyc_U/TfDMcLdAK3I/AAAAAAAAAIE/5Z0PmndCwpI/s320/loukanika.jpg" width="320" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Καλά λόγια έχω να πω και για τα <b>σουτζουκάκια από βουβαλίσιο κιμά</b> και για τα <b>λουκάνικα Τζουμαγιάς</b>: είχαν πλούσια γεύση, σωστά καρυκεύματα και ωραία, ζουμερή υφή. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-w_q9okQ06XU/TfDMU2tSxzI/AAAAAAAAAIA/IZS4BAqqhoA/s1600/kotsi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" src="http://2.bp.blogspot.com/-w_q9okQ06XU/TfDMU2tSxzI/AAAAAAAAAIA/IZS4BAqqhoA/s320/kotsi.jpg" width="320" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Είχα σκάσει μετά από τόσα εδέσματα και παραλίγο να μη δοκιμάσω το <b>μοσχαρίσιο κότσι με χυλοπίτες</b>, καθώς η εμφάνισή του δεν με εντυπωσίασε. Ευτυχώς που οι συνδαιτημόνες με παρότρυναν να το δοκιμάσω, γιατί τα φαινόμενα απατούσαν τα μάλα: Ήταν εξαιρετικά τρυφερό και πολύ νόστιμο.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η βραδιά έκλεισε με επιδόρπιο και λικεράκι. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Αρχικά ήρθε ο κορμός σοκολάτας που κερνάει πάντα το μαγαζί. Και τώρα θα πρέπει να γκρινιάξω λίγο: Το κέρασμα του γλυκού είναι μια ωραία χειρονομία αν το γλυκό είναι αντάξιο του υπόλοιπου γεύματος. Αν, όμως, είναι κατώτερο, στον πελάτη μένει η μέτρια γεύση και εντύπωση του γλυκού. </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Λοιπόν, ο κορμός του Κρεοπωλείου δεν ήταν σε καμία περίπτωση αντάξιος των λοιπών εδεσμάτων και θα προτιμούσα να λείπει από τον κατάλογο, ακόμα κι αν προσφέρεται δωρεάν.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ευτυχώς μας δόθηκε η ευκαιρία να δοκιμάσουμε δυο πολύ καλά γλυκά από τις «7 θάλασσες», το αδερφάκι του Κρεοπωλείου: το πολύ καλό μιλφέιγ και το θαυμάσιο παγωτό λουκούμι (σερβίρεται με μπισκοτάκι πτι μπερ α λα μπισκοτολούκουμο).</span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-wpqmFg-oHU4/TfDM91qqyHI/AAAAAAAAAIM/fdHI2gjqpoo/s1600/millefeuilles.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" src="http://4.bp.blogspot.com/-wpqmFg-oHU4/TfDM91qqyHI/AAAAAAAAAIM/fdHI2gjqpoo/s320/millefeuilles.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-M8urVEQqwbg/TfDNMHLUTUI/AAAAAAAAAIQ/_bOShkrcTno/s1600/pagoto.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" src="http://1.bp.blogspot.com/-M8urVEQqwbg/TfDNMHLUTUI/AAAAAAAAAIQ/_bOShkrcTno/s320/pagoto.jpg" width="320" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Αν είχα πάει στο Κρεοπωλείο ως πελάτης, θα προτιμούσα να μου προσφέρουν μια μπουκίτσα μιλφέιγ ή δυο κουταλιές παγωτό λουκούμι αντί για τον αδιάφορο κορμό. Ακόμα καλύτερο θα ήταν αν η κάρτα περιλάμβανε ένα ή δύο καλά γλυκά, επιλεγμένα ώστε να κλείσουν όμορφα ένα γεύμα κρεοφαγίας. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-UoXOYSkd4xo/TfDLC37Jm_I/AAAAAAAAAHo/DsRAg0iZGLQ/s1600/abstract.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://2.bp.blogspot.com/-UoXOYSkd4xo/TfDLC37Jm_I/AAAAAAAAAHo/DsRAg0iZGLQ/s400/abstract.jpg" width="298" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ήπιαμε κρασιά Batasiolo αλλά οι λάτρεις του ελληνικού κρασιού δεν χρειάζεται να ανησυχούν. Η <a href="http://7thalasses.eu/request_page/36">λίστα του κρασιού</a> έχει αρκετές καλές επιλογές από τον ελληνικό αμπελώνα. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς μελετώντας τον <a href="http://www.7thalasses.eu/request_page/33">κατάλογο του Κρεοπωλείου</a>, έχει επιλογές σχεδόν για όλα τα γούστα. Άλλωστε αυτός μοιάζει να ήταν και ο στόχος των ιδιοκτητών και του σεφ: Κάτι για όλους. Ωστόσο, έχω την άποψη ότι αυτή η προσέγγιση μπορεί να αποβεί σε βάρος ενός καλού εστιατορίου. Πιστεύω ότι είναι προτιμότερο ένα εστιατόριο να έχει ένα σαφές και ειδικευμένο concept, το οποίο και να υπηρετεί. Στο Κρεοπωλείο το concept είναι ασαφές: Όλα κρέας; Σίγουρα δεν είναι η κλασική χασαποταβέρνα αλλά ούτε και απλώς μια πιο σύγχρονη εκδοχή της. Πιάτα κρέατος από τη διεθνή και την ελληνική κουζίνα; Συνύπαρξη παραδοσιακών, ελληνικών γεύσεων με διεθνείς πινελιές, πάντα με βάση το κρέας; Δυσκολεύομαι να αντιληφθώ το concept που βάζει στην κάρτα καβουρμά Ξάνθης δίπλα σε σνίτσελ α λα κρεμ∙ή ριζότο με porcini και παρμεζάνα δίπλα σε σάλτσα πάπρικα. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Κατά τη γνώμη μου, εκεί εντοπίζεται η μεγαλύτερη αδυναμία του μενού, η οποία αδικεί τα νόστιμα επιμέρους πιάτα και το «ψάξιμο» των ιδιοκτητών. Θα προτιμούσα το Κρεοπωλείο να καθιερωθεί ως π.χ. η σύγχρονη ελληνική χασαποταβέρνα με εμμονή στην άριστη πρώτη ύλη και στο τέλειο μαγείρεμα, παρά να είναι απλώς μια ακόμα σύγχρονη χασαποταβέρνα ανάμεσα στις άλλες. Νομίζω ότι με λίγο πιο σαφές branding, το Κρεοπωλείο μπορεί να αποτελέσει γαστρονομικό ορόσημο για τους κρεατοφάγους της Θεσσαλονίκης.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.7thalasses.eu/simple-cms/cms_sites/resources/informatique/kreopolio_gallery/kreopolio02.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="http://www.7thalasses.eu/simple-cms/cms_sites/resources/informatique/kreopolio_gallery/kreopolio02.jpg" width="400" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ποιον θα έφερνα εδώ; Τον φίλο από την επαρχία που ισχυρίζεται ότι ξέρει τα πάντα γύρω από το κρέας∙ τον συνεργάτη μου για ένα γεύμα εργασίας∙ ολόκληρη την οικογένεια για ένα περιποιημένο οικογενειακό δείπνο.</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span></div>Keramidogatahttp://www.blogger.com/profile/01380481971737401197noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-35056192.post-15489834941348373462011-03-12T21:17:00.004+02:002011-05-10T19:14:06.666+03:00Θεσσαλονίκη, ερωτική πόλη και εστία πολιτισμού...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Αυτό το σαββατοκύριακο δεν ξέρω τι να πρωτοκάνω. Δύο μοναδικά πολιτιστικά γεγονότα φιλοξενούνται αυτή τη στιγμή στην πόλη μας:</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Το 13ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ, με αφιέρωμα "Ανατρέποντας τις προκαταλήψεις: Είμαι όπως είμαι"</span></div><div style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"></div><div class="separator" style="clear: both; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; text-align: center;"><a href="http://sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/hs045.snc6/167565_1828430671080_1249717681_2112825_6358405_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/hs045.snc6/167565_1828430671080_1249717681_2112825_6358405_n.jpg" width="280" /></a></div><div style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;">και η 1η έκθεση Erotic Dream (με υπότιτλο: "Ξεχάστε ότι [sic] ξέρατε μέχρι σήμερα").<br />
<br />
</div><div style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"></div><div style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-748kEZQjDHw/TclkPkJ5SMI/AAAAAAAAAHg/P1DuTSrbpzU/s1600/erotic-dream.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://1.bp.blogspot.com/-748kEZQjDHw/TclkPkJ5SMI/AAAAAAAAAHg/P1DuTSrbpzU/s400/erotic-dream.jpg" width="278" /></a></div><br />
</div><div style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;">Προβλέπεται ένα συγκλονιστικό σαββατοκύριακο για όλα τα γούστα...</div><div style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"><br />
</div></div>Keramidogatahttp://www.blogger.com/profile/01380481971737401197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-35056192.post-90928248266641354702011-03-09T21:52:00.001+02:002011-03-09T21:53:42.864+02:00Στάχτη και Burberry<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://lh3.googleusercontent.com/-YKZfyKc-twg/TXfZKEGzPjI/AAAAAAAAAHA/Td4WHTBhQ3E/s1600/burberry.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="238" src="https://lh3.googleusercontent.com/-YKZfyKc-twg/TXfZKEGzPjI/AAAAAAAAAHA/Td4WHTBhQ3E/s320/burberry.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Το καρό μοτίβο, σήμα κατατεθέν της Burberry, είναι ίσως το πιο αναγνωρίσιμο μοτίβο για τον Νεοέλληνα μετά από τη σημαία της ομάδας του (για τους άντρες) ή το λογότυπο της Louis Vuitton (για τις γυναίκες). Η δημοφιλία του ενλόγω μοτίβου αποδεικνύεται από τη συχνότητα με την οποία εμφανίζεται σε τσαντικά και αξεσουάρ απλωμένα σε σεντόνια πάνω σε πεζοδρόμια της Τσιμισκή ή του Κολωνακίου. </div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Αυτό όμως που δεν περίμενα ήταν να βρω Burberry τραπεζομάντηλα σε χασαποταβέρνα. Για την ακρίβεια όχι σε μία αλλά σε δύο, άσχετες μεταξύ τους ταβέρνες! </div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Εν μέσω του συνήθους κιτσορουστίκ ντεκόρ, τα τραπέζια δεν στολίζονται με ένα απλό καρό τραπεζομαντιλάκι (τρε Μπίθουλας) αλλά με ένα Burberry που προσδίδει αρχοντιά και κιμπαρλίκι. Στις τουαλέτες μπορεί να μην έχει σαπούνι ή χαρτί αλλά το τραπεζομάντιλο Burberry είναι must...</div></div>Keramidogatahttp://www.blogger.com/profile/01380481971737401197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-35056192.post-79870994433907279422011-02-27T21:13:00.000+02:002011-02-27T21:13:04.792+02:00Ένας Top Chef στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><br />
<a href="https://lh6.googleusercontent.com/-__c7uPc8zHg/TWp7oBrfWzI/AAAAAAAAAGs/IEQ2P-ug-D0/s1600/eisodos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="400" src="https://lh6.googleusercontent.com/-__c7uPc8zHg/TWp7oBrfWzI/AAAAAAAAAGs/IEQ2P-ug-D0/s400/eisodos.jpg" width="296" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Η είσοδος του εστιατορίου</td></tr>
</tbody></table><br />
Όταν οι λέξεις «Top Chef» είναι από τις πρώτες που ξεστομίζουν οι σερβιτόροι καθώς σου δίνουν τον κατάλογο, τι προσδοκίες μπορείς να έχεις από το εστιατόριο;<br />
<br />
Το ενλόγω εστιατόριο ήταν το Restaurant on Fire στο Πανόραμα και ο ενλόγω Top Chef ήταν ο <a href="http://www.antenna.gr/tv/topchef/judges">Ερβέ Προνζάτο</a>, ο οποίος προφανώς δεν μαγειρεύει αλλά ενεργεί ως executive chef ή consulting chef ή κάτι ανάλογο. Νομίζω, επίσης, ότι είναι και συνιδιοκτήτης. Βέβαια αυτό δεν σου το λένε οι σερβιτόροι ή οι διαφημίσεις που είδα σε κάτι στάσεις λεωφορείων--μάλλον αφήνουν τον κόσμο να πιστεύει ότι θα δει τον ίδιο τον Προνζάτο να μαγειρεύει στην ανοιχτή κουζίνα.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://lh5.googleusercontent.com/-kBCLhdGa2kk/TWqOaT6JkhI/AAAAAAAAAG8/fkdwR1f727c/s1600/menu+pronzato.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="400" src="https://lh5.googleusercontent.com/-kBCLhdGa2kk/TWqOaT6JkhI/AAAAAAAAAG8/fkdwR1f727c/s400/menu+pronzato.JPG" width="296" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Η πρώτη σελίδα του καταλόγου</td></tr>
</tbody></table><br />
Θεώρησα ανησυχητική ένδειξη την ανάγκη να διαφημίσουν τον καθόλα αξιόλογο Προνζάτο ως κορυφαίο τηλεοπτικό σεφ. Και οι φόβοι μου δικαιώθηκαν σε μεγάλο βαθμό.<br />
<br />
Αν έπρεπε να χαρακτηρίσω το εστιατόριο με δύο λέξεις, αυτές θα ήταν "έλλειψη προσανατολισμού".<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://lh3.googleusercontent.com/-lTNrqXSSSzE/TWqM4HjQu4I/AAAAAAAAAG4/PT_xfLZsYiE/s1600/esoteriko.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://lh3.googleusercontent.com/-lTNrqXSSSzE/TWqM4HjQu4I/AAAAAAAAAG4/PT_xfLZsYiE/s400/esoteriko.JPG" width="296" /></a></div><br />
Τι ακριβώς είναι αυτό το εστιατόριο; Η σύγχυση ξεκινάει από τον σχεδιασμό του χώρου, ο οποίος για απροσδιόριστους λόγους (τα έντονα χρώματα; ο φωτισμός;) μου θύμισε καλό εστιατόριο στην Αμερική στα τέλη της δεκαετίας '80, αλλά και με μερικές άσχετες πινελιές όπως οι αναφορές στο σκανδιναβικό ντιζάιν (τα ξύλινα φωτιστικά οροφής, τα λαδόξιδα eva solo), τα φωτάκια χριστουγεννιάτικου δέντρου στους θάμνους έξω από τη τζαμαρία και το ψεύτικο στεφανάκι με γκλίτερ (!) πάνω στο τραπέζι. Εν μέσω Αποκριών.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://lh5.googleusercontent.com/-c4k2-6wZhB0/TWp8hCgiupI/AAAAAAAAAG0/D0ol-UwmY8s/s1600/stefanaki.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="297" src="https://lh5.googleusercontent.com/-c4k2-6wZhB0/TWp8hCgiupI/AAAAAAAAAG0/D0ol-UwmY8s/s400/stefanaki.JPG" width="400" /></a></div><br />
Αλλά και στο μενού τα πράγματα δεν ξεκαθαρίζουν. Υπάρχουν πιάτα ιταλικής κουζίνας (μπαλίτσες «μαλφάτι» και ζυμαρικά), διεθνής κουζίνα (π.χ. χοιρινό κότσι με πουρέ σελινόριζας), ελληνική κουζίνα (κοτόσουπα και φασόλια γίγαντες) αλλά και κάτι άσχετα, όπως το πιάτο «αλί ναζίκ», η περιγραφή του οποίου αποκάλυπτε ότι δεν ήταν το ίδιο πράγμα με το ομώνυμο τούρκικο έδεσμα.<br />
<br />
Το προσωπικό ήταν ευγενικό αλλά και πάλι ταλαντευόταν ανάμεσα στη βραδύτητα και την αποτελεσματικότητα, την οικειότητα και την αμήχανη τυπικότητα (η σερβιτόρα δείχνει την πιατέλα των γλυκών και περιγράφει: «Παρακαλώ, λέμον πάι με φρέσκο λεμόνι, παρακαλώ πάστα όπερα, παρακαλώ τάρτα φρούτων...»).<br />
<br />
Και ερχόμαστε στο σημαντικότερο. Πώς ήταν το φαγητό; Τα μαλφάτι (μπαλίτσες σπανακιού και παρμεζάνας με μπεσαμέλ), η πράσινη σαλάτα με ντοματίνια και η ποικιλία βραστών ήταν καλά. Ο κύριος Γκάρφιλντ πήρε το χοιρινό κότσι με πουρέ σελινόριζα που ήταν άριστο: Το κρέας νόστιμο, καλοψημένο και μπόλικο σε ποσότητα ενώ ο πουρές ήταν πραγματικά εξαιρετικός. Εγώ είχα την ατυχία να πάρω αρνί γεμιστό με κιμά αρνιού (ως γνωστόν παίρνω πάντα τα πιο περίεργα). Ήταν επιεικέστατα μέτριο κι ας το είχε χαρακτηρίσει ο σερβιτόρος «εξαρετική επιλογή». Το κρέας ήταν τρεις μικρές φέτες με εντελώς απροσδιόριστη γευστική ταυτότητα. Συνοδευόταν από φρέσκιες πατατούλες φούρνου (αδιάφορες) και κάτι εντελώς άνοστα σοταρισμένα (;) λαχανικά άνευ άλλων προσδιοριστικών χαρακτηριστικών. Μια αποτυχία, δηλαδή.<br />
<br />
Κρασί δεν ήπιαμε αλλά η κάρτα ήταν σχετικά μικρή, κατά κύριο λόγο με ελληνικά κρασιά, κάποια γαλλικά και ιταλικά και ορισμένα από τον Νέο Κόσμο.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://lh5.googleusercontent.com/-1eFlslWiVA0/TWp7CN3aGLI/AAAAAAAAAGo/1WCMda5ETuU/s1600/desert+tray.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="298" src="https://lh5.googleusercontent.com/-1eFlslWiVA0/TWp7CN3aGLI/AAAAAAAAAGo/1WCMda5ETuU/s400/desert+tray.JPG" width="400" /></a></div><br />
Αποφασίσαμε να πάρουμε γλυκό καθώς για κάποιο μυστηριώδη λόγο ήθελα οπωσδήποτε να δοκιμάσω το <a href="http://www.chefonair.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=335:parisbrest&catid=38:sweats&Itemid=65">Παρί Μπρεστ</a>, ένα γλυκό που δεν το είχα ξαναδει στον κατάλογο κανενός ελληνικού εστιατορίου. Η σερβιτόρα μας έφερε μια πιατέλα με όλα τα γλυκά ώστε να επιλέξουμε αφού τα δούμε, αφού επισήμανε ότι είναι ημέρας, φτιαγμένα από τον δικό τους ζαχαροπλάστη. Χάρηκα που δεν υπήρχε ούτε δείγμα πανακότας, κρεμ μπριλέ ή σουφλέ σοκολάτας. Εκτός από το Παρί Μπρεστ υπήρχε λέμον πάι, τάρτα φρούτων (με ψημένα φρούτα), πάστα μπλακ φόρεστ, ένα γλυκό από τη νότια Γαλλία (που δεν το είχα ξανακούσει και δεν συγκράτησα το όνομά του), <a href="http://dessertfirst.typepad.com/dessert_first/2006/01/opera_cake.html">πάστα <span id="goog_101826512"></span>οπερά <span id="goog_101826513"></span>με σοκολάτα και καφέ</a> και πάστα μους σοκολάτας με καρδιά κρεμ μπριλέ. Ο συνδαιτημόνας μου, κ. Ροζ Γάτος, αναποφάσιστος μεταξύ των ομολογουμένως θελκτικών γλυκών, τελικά πήρε μια οπερά και μια πάστα μους σοκολάτας ενώ ζάρωσε τη μύτη του για τη δική μου επιλογή (το Παρί Μπρεστ που λέγαμε).<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://lh6.googleusercontent.com/-7J-J-hT2LBA/TWp8GPJHbXI/AAAAAAAAAGw/avHapziqMF4/s1600/paris+brest.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="298" src="https://lh6.googleusercontent.com/-7J-J-hT2LBA/TWp8GPJHbXI/AAAAAAAAAGw/avHapziqMF4/s400/paris+brest.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Παρί-Μπρεστ for ever!</td></tr>
</tbody></table>Ε λοιπόν το Παρί Μπρεστ ήταν πραγματικά πολύ καλό. Η ζύμη του ήταν όσο αφράτη και υγρή πρέπει ενώ η γέμιση κρέμας πραλίνας είχε νότες βουτύρου και καφέ. Ήταν το καλύτερο γλυκό που έχω φάει εδώ και καιρό. Δεν μπορώ να πω το ίδιο για τις δύο πάστες. Η οπερά ήταν στεγνή και αδιάφορη, η πάστα μους είχε μεν ωραία υφή αλλά η γεύση της δεν συγκίνησε τους ουρανίσκους μας.<br />
<br />
Πληρώσαμε περίπου 70 ευρώ το ζευγάρι (χωρίς ποτό).<br />
<br />
Υποψιάζομαι ότι το εστιατόριο θα μπορούσε να προσφέρει καλό φαγητό αν αποφάσιζε τι ακριβώς είναι. Ψησταριά; (Άλλωστε λέγεται «on fire».) Εστιατόριο διεθνούς κουζίνας; Ελληνική ταβέρνα πολυτελείας; Όσο για μένα, ο μόνος λόγος που θα ξαναπήγαινα θα ήταν για να θεραπεύσω μια υπογλυκαιμία με ένα ωραίο Παρί Μπρεστ.</div>Keramidogatahttp://www.blogger.com/profile/01380481971737401197noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-35056192.post-5660604410452170002011-02-15T20:27:00.001+02:002011-02-15T20:29:02.150+02:00Φυσαλίδες στον αέρα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://farm2.static.flickr.com/1164/5107174140_b8a4565e61_b.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="220" src="http://farm2.static.flickr.com/1164/5107174140_b8a4565e61_b.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="color: #cccccc; font-size: xx-small;">Οι φωτογραφίες είναι του <a href="http://www.flickr.com/photos/11164709@N06/">Richard Hicks</a> που--σαν κι εμένα-- έχει εμμονή με τις φούσκες.</span></td></tr>
</tbody></table><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">Εδώ και αρκετούς μήνες απείχα από το ιστολόγιο. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">Όχι γιατί δεν είχα κάτι να γράψω--κάθε άλλο.</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">Αλλά γιατί πίστευα ότι οι καιροί απαιτούν να αφουγκραζόμαστε και όχι να μιλάμε. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">Αφουγκράζομαι το soundtrack της εποχής: Άναρθρες κραυγές, απειλές, εκρήξεις από κομμένες εξατμίσεις, η βαβούρα των ειδήσεων από το διπλανό διαμέρισμα, τον παλιατζή που διαλαλεί "όλα τα παλιά μαζεύω".</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">Ακούω, παρατηρώ, και συλλογίζομαι.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">Βλέπω μάτια γεμάτα απορία, φόβο και αμηχανία. Βλέπω γροθιές σφιγμένες, νευρικές χειρονομίες, άνευρες χειραψίες, πλαστικά χαμόγελα, σκουπίδια στους δρόμους, ενοικιαστήρια παντού, η Ελπίδα αιμορραγεί μέσα στην εντατική--αλλά όσο συνεχίζουν να υπάρχουν δότες, το παιχνίδι δεν έχει χαθεί.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">Και μέσα σε όλα αυτά</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">εγώ</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">εσύ</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">εσείς</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">εμείς</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">όλοι μας.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">Πού βρισκόμαστε; Τι κάνουμε;</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">Εμείς. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">Όχι εγώ, εγώ, εσύ, αυτός, εγώ, αυτή, εγώ, εσείς, αυτοί, εγώ, εσύ.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">Εμείς.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">Εμείς είμαστε στο κέντρο όλων αυτών. Εμείς, όχι κάποιος άλλος.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">Ο καθένας μας </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">αναπνέει</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"> και επιβιώνει μέσα στην προσωπική του φυσαλίδα, το εύθραυστο σκάφανδρό του. Ας γεμίσουμε αυτή τη φυσαλίδα γεμάτη αλήθεια, ομορφιά, ελευθερία, εμπιστοσύνη, ενότητα, κάθε είδους αγάπη (ε ναι, λοιπόν, αγάπη!). Ας προστατέψουμε τη φυσαλίδα και ας την αφήσουμε να ανεβεί ψηλά. Ας μην την αφήσουμε να σπάσει. Ας τη φυσήξουμε ώστε να ενωθεί μαζί με άλλες φυσαλίδες, μέχρι να σχηματιστεί μια πελώρια φούσκα οι ιριδισμοί της οποίας θα λάμψουν μέσα στο φως, σκεπάζοντας τη μαυρίλα και κάθε είδους ασχήμια ή μικρότητα. Και όταν σπάσει (γιατί πάντα οι φούσκες σπάνε), θα ξεπλύνουν τα μάτια μας για να μπορέσουν τα δουν έναν άλλον κόσμο που, ευτυχώς, ήδη υπάρχει.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">Ναι, τελικά οι φυσαλίδες είναι η μόνη σωτηρία.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #999999; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">Ας μου συγχωρήσει ο αναγνώστης τις ρομαντικές εικόνες. Έχω ανάγκη να τις δω έστω και με το μάτι του μυαλού μου. Και από αύριο θα συνεχίσω να γράφω με τη συνήθη μου κυνικότητα (γατικότητα;). </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #999999; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #999999; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">Το επόμενο άρθρο για φυσαλίδες ελπίζω ότι θα αναφέρεται σε αφρώδες κρασί. Όχι επειδή είναι "lifestyle" (μπλιάχ) αλλά επειδή είναι ωραίο!</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://farm5.static.flickr.com/4068/4631086181_b8607f4844_b.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="302" src="http://farm5.static.flickr.com/4068/4631086181_b8607f4844_b.jpg" width="400" /></a></td></tr>
</tbody></table></div>Keramidogatahttp://www.blogger.com/profile/01380481971737401197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-35056192.post-23523025066625569812010-06-18T02:02:00.003+03:002010-06-18T02:02:00.615+03:00Urban Festival (=Πανηγύρι) στην εξωτική Άνω Τούμπα<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/TBiz_SCQaiI/AAAAAAAAAEM/uze9s5I3fUU/s1600/panigiri.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://4.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/TBiz_SCQaiI/AAAAAAAAAEM/uze9s5I3fUU/s400/panigiri.jpg" width="400" /></a></div><br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Πάντα απορούσα τι εξυπηρετούν τα πανηγύρια εκκλησιών μέσα στην πόλη. Οι γραφικές θρησκευτικές παραδόσεις της ορθόδοξης παράδοσης (λιτανείες κλπ.) έχουν μάλλον χάσει την παλιά τους αίγλη, σε αντίθεση με τις αντίστοιχες της καθολικής εκκλησίας (που είναι πολύ σούπερ, με καρδιές που αιμορραγούν, στολές τύπου ΚΚΚ και άλλα τινά.)</span>.<br />
<br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Αποφάσισα, λοιπόν, να επισκεφθώ το πανηγύρι της γειτονιάς μου για να κρίνω ιδίοις όμμασι. Πέρασα καταπλητικά και κατάλαβα πόσο λάθος έκανα που σνόμπαρα ως επαρχιώτικο τον θεσμό των πανηγυριών. </span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Αφήνω τις εικόνες να μιλήσουν μόνες τους.</span><br />
<br />
<b><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Κατηγορία Α :: Εφαρμοσμένες τέχνες | Βιομηχανικός σχεδιασμός</span></b><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/TBi0zMfwktI/AAAAAAAAAEU/kptDurkZtWo/s1600/IMAG0178.jpg" imageanchor="1"><img border="0" height="240" src="http://3.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/TBi0zMfwktI/AAAAAAAAAEU/kptDurkZtWo/s320/IMAG0178.jpg" width="400" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><b><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Κατηγορία Β :: Εικαστικά</span></b><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;"> </span><span style="font-family: Verdana,sans-serif;"> </span><a href="http://3.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/TBi8Wk3m4bI/AAAAAAAAAEs/-Gl_0FWiuVU/s1600/IMAG0184.jpg" imageanchor="1"><img border="0" height="400" src="http://3.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/TBi8Wk3m4bI/AAAAAAAAAEs/-Gl_0FWiuVU/s320/IMAG0184.jpg" width="240" /></a></div><br />
<b><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Κατηγορία Γ :: Μουσική</span></b><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/TBi1pUr3m1I/AAAAAAAAAEc/O-hdG7PN0CM/s1600/IMAG0180.jpg" imageanchor="1"><img border="0" height="400" src="http://3.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/TBi1pUr3m1I/AAAAAAAAAEc/O-hdG7PN0CM/s320/IMAG0180.jpg" width="240" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><b><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Και μετά από τόση κουλτούρα, χρειάζεται και λίγη διασκέδαση...</span></b><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/TBi43FZS_9I/AAAAAAAAAEk/HI_k48qTvUk/s1600/IMAG0183.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://1.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/TBi43FZS_9I/AAAAAAAAAEk/HI_k48qTvUk/s400/IMAG0183.jpg" width="400" /></a></div><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Εσείς θα ανεβείτε στο «Πλοίο της αγάπης», στον «Καζαντζάκη» ή στον «Δύστο»;</span>Keramidogatahttp://www.blogger.com/profile/01380481971737401197noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-35056192.post-46492298496894810162010-06-16T13:59:00.001+03:002010-06-16T14:00:33.632+03:00Ζωολογικός κήπος Καλαμαριάς: Μην πετάτε αποφάγια στους αποκάτω<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/TBioFNM9hSI/AAAAAAAAAEE/KT-YqTcYzHw/s1600/mipetateapofagia.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="http://4.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/TBioFNM9hSI/AAAAAAAAAEE/KT-YqTcYzHw/s400/mipetateapofagia.jpg" width="400" /></a></div><span style="font-size: x-small;"><i style="font-family: Verdana,sans-serif;">Ανακοίνωση σε πολυκατοικία υψηλών εισοδημάτων στην Καλαμαριά. </i></span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Είναι καλοκαίρι, φάγατε στο μπαλκόνι βλέποντας ματς και βαριέστε να πάτε στον σκουπιδοτενεκέ για να πετάξτε τα αποφάγια σας; </span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Δεν πειράζει, βρε αδερφέ, πέτα τα από το μπαλκόνι. Μόνο δείξε λίγη κοινωνική συνείδηση και προσπάθησε να μη λερώσουν το μπαλκόνι των αποκάτω και το στέγαστρο της εισόδου...</span><br />
<br />
<b><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">FAIL.</span></b>Keramidogatahttp://www.blogger.com/profile/01380481971737401197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-35056192.post-22365499482275676572010-05-24T19:12:00.004+03:002010-06-22T14:53:21.567+03:00Θα την κρεμάσω!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/S_qhxg0ywiI/AAAAAAAAADs/ITnM4ozYubk/s1600/aromatika_pouggia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="305" src="http://1.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/S_qhxg0ywiI/AAAAAAAAADs/ITnM4ozYubk/s400/aromatika_pouggia.jpg" width="400" /></a></div><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Επειδή όλο γράφω για φαγητό και ποτό, είπα να πρωτοτυπήσω λίγο και να καταπιαστώ με θέμα αμιγούς οικιακής οικονομίας. (Τον τελευταίο καιρό την έχω δει domestic goddess.)</span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Είναι, λοιπόν, η εποχή που μαζεύουμε τα μάλλινα. <span style="color: #999999;">Για την ακρίβεια, τα μάλλινα θα έπρεπε να έχουν μαζευτεί εδώ και καιρό αλλά λίγο η τεμπελιά μου λίγο ο κακός καιρός, η αλλαγή των εποχών στις ντουλάπες μου άργησε μια μέρα (και δύο και τρεις...).</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Δεν φαντάζομαι κανείς να βάζει πια ναφθαλίνη. Εκτός του ότι μυρίζει απαίσια, είναι τοξική όχι μόνο για τον σκώρο αλλά και για τον άνθρωπο, ιδίως για τα παιδιά. Οι εναλλακτικές λύσεις που βρίσκουμε στο σούπερ μάρκετ συνήθως περιέχουν πυρεθρίνη, η οποία επίσης είναι τοξική, ιδιαίτερα για τα κατοικίδια και τη θαλάσσια ζωή ενώ έχει επίσης ενοχοποιηθεί για μείωση της γονιμότητας στον άνθρωπο.</span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Μπροστά στο δίλημμα «τα μάλλινά μου ή εγώ», η καλύτερη απάντηση που βρήκα είναι ένα μίγμα αρωματικών και μπαχαρικών. Ο σκώρος το βρίσκει άκρως απωθητικό αλλά κάνει τα ρούχα να μοσχομυρίζουν.</span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Παίρνουμε, λοιπόν, λεβάντα, μέντα, δεντρολίβανο, γαρύφαλλο (το μπαχαρικό) και ροκανίδι κέδρου και γεμίζουμε πουγκάκια από γάζα, τούλι ή οργαντίνα. Εγώ αγόρασα έτοιμα πουγκάκια αλλά μπορείτε επίσης να κόψετε τετράγωνα κομμάτια υφάσματος και να τα δέσετε με κορδέλα (ή ακόμα και με σπάγκο, αν είστε πιο grunge τύπος). Οι μπομπονιέρες επίσης γίνονται καταπληκτικά πουγκάκια (αφού βγάλετε τα κουφέτα, έτσι;). </span><br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/S_qivUDQr4I/AAAAAAAAAD0/BsNSe4hYNR8/s1600/aromatika_pouggia2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="322" src="http://2.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/S_qivUDQr4I/AAAAAAAAAD0/BsNSe4hYNR8/s400/aromatika_pouggia2.jpg" width="400" /></a></div><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Η αναλογία δεν έχει σημασία. Ακολουθήστε τις οσφρητικές σας προτιμήσεις. Αν δεν σας αρέσει ένα από τα αρωματικά, απλώς παραλείψτε το. Επίσης, αν σας ενοχλεί η σκόνη που βγάζει το ροκανίδι κέδρο, μπορείτε να βάλετε μπάλες ή μεγαλύτερα κομμάτια κέδρου.</span><br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Σε αντίθεση με τα προϊόντα του εμπορίου, το αρωματικό πουγκάκι δεν σκοτώνει τον σκώρο. Συνεπώς, χρειάζονται κάποια πιο ισχυρά μέτρα από την πλευρά μας.</span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;">:: Πλένουμε οπωσδήποτε τα μάλλινα πριν τα αποθηκεύσουμε. Τίποτα δεν τραβάει τον σκώρο περισσότερο από τον ιδρώτα ή άλλες οργανικές ουσίες που τυχόν βρεθούν πάνω στα μάλλινα.</span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;">:: Ιδανικά αποθηκεύουμε τα ρούχα μέσα σε κουτιά ή σακούλες που κλείνουν αεροστεγώς, οπότε ο σκώρος δεν έχει από πού να μπει.</span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;">:: Βάζουμε τα πουγκάκια στα κουτιά ή τα κρεμάμε στις ντουλάπες. Αν η μυρωδιά είναι έντονη, έχουμε βάλει αρκετά.</span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;">:: Πιστεύεται ότι το μελάνι της εφημερίδας απωθεί τον σκώρο. Δεν έχω καταφέρει να διασταυρώσω την πληροφορία, αλλά καλού κακού βάλε μερικά φύλλα εφημερίδας στον πάτο της ντουλάπας ή του μπαούλου.</span><br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif; font-size: x-small;">Bonus material // Making of</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/S_qjjIda77I/AAAAAAAAAD8/BV0FjMhUdzg/s1600/aromatika_pouggia3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="212" src="http://3.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/S_qjjIda77I/AAAAAAAAAD8/BV0FjMhUdzg/s320/aromatika_pouggia3.jpg" width="320" /></a></div><span style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</span>Keramidogatahttp://www.blogger.com/profile/01380481971737401197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-35056192.post-42715622951515360432010-04-26T17:43:00.003+03:002010-04-26T17:58:41.265+03:00Φρανκεν-φράουλα<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/S9WiRWYbz1I/AAAAAAAAADk/yUy07JFLxQc/s1600/fraoula+saloufa.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://4.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/S9WiRWYbz1I/AAAAAAAAADk/yUy07JFLxQc/s400/fraoula+saloufa.jpg" width="400" /></a></div><br />
Παγκόσμια αποκλειστικότητα από την Κεραμιδόγατα: Το αποτέλεσμα διασταύρωσης φράουλας με σαλούφα βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη, μέσα σε κουπάκι με φράουλες Ηλείας.<br />
<br />
Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, τα εργαστήρια γενετικής ανά τον κόσμο μαρκάρουν στενά τον παραγωγό ώστε να τους αποκαλύψει το μυστικό. Εκπρόσωπος τύπου μεγάλης εταιρίας γενετικής μηχανικής μάς αποκάλυψε ότι αν ο παραγωγός δεχτεί να συνεργαστεί μαζί τους, σχεδιάζουν να κυκλοφορήσουν στην αγορά φράουλες με γονίδια ελέφαντα ώστε κάθε κουπάκι να περιέχει μία μόνο φράουλα, μειώνοντας έτσι το κόστος παραγωγής.<br />
<br />
Για την πληρέστερη ενημέρωσή σας, δοκιμάσαμε τη φράουλα και διαπιστώσαμε ότι η γεύση και το άρωμά της παραπέμπουν μάλλον σε σαλούφα παρά σε φράουλα.Keramidogatahttp://www.blogger.com/profile/01380481971737401197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-35056192.post-39669323294814278122010-03-19T14:55:00.003+02:002010-03-26T09:43:14.181+02:00Πού παντρεύεστε λέει;;;<div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/S6N0F9PjGkI/AAAAAAAAADc/FtEqg88z-Wk/s1600-h/wedding.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="272" src="http://4.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/S6N0F9PjGkI/AAAAAAAAADc/FtEqg88z-Wk/s400/wedding.jpg" width="400" /></a></div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Καταπιάνομαι με αυτό το θέμα καθώς πλησιάζει ο καιρός που θα αρχίσουμε να λαμβάνουμε προσκλήσεις γάμων και βαφτίσεων. <span style="color: #cccccc;">(Και είναι η τέλεια ευκαιρία να το παίξω Ζαμπούνης.)</span><br />
<br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Η νέα μόδα των τελευταίων ετών είναι αυτό που ονομάζω σε άπταιστα ελληνικά «destination weddings», δηλαδή γάμοι εκτός έδρας. </div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Παράδειγμα: Το ζευγάρι ζει στην Αθήνα, ο γαμπρός είναι από την Άρτα, η νύφη γεννήθηκε στην Κατερίνη αλλά επειδή η μαμά της είναι από τα Τρίκαλα, ο γάμος θα γίνει στα Τρίκαλα. Μέσα Ιουλίου. (Έχει και ωραία δροσιά τότε στον θεσσαλικό κάμπο...)</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Άλλη εκδοχή: Το ζευγάρι γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη αλλά επειδή γνωρίστηκαν σε διακοπές στο Καστελόριζο, ο γάμος θα τελεστεί εκεί. </div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Ακόμα πιο τρέντι εκδοχή είναι τα βαφτίσια εκτός έδρας: Βάφτιση κοντινού συγγενόπουλου σε κορφοβούνι το Σάββατο πριν από του Αγίου Πνεύματος (ώστε να καταστραφεί ολόκληρο το τριήμερο των προσκεκλημένων...). </div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"></div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Καταλαβαίνω την ανάγκη των σύγχρονων ζευγαριών να βιώσουν τον γάμο τους (ή τη βάφτιση του παιδιού τους) ως μια αλλιώτικη, μοναδική εμπειρία. Άλλωστε ο καθένας μας σε αυτή τη ζωή έχει δικαίωμα στις φαντασιώσεις του (εκκεντρικές η μη).</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Ωστόσο εκνευρίζομαι όταν ακούω ζευγάρια (κυρίως νύφες) να λένε «θα είναι μια ευκαιρία για τους προσκεκλημένους να περάσουν ένα όμορφο σαββατοκύριακο στη θάλασσα/στο βουνό και να ξεκουραστούν». Μαντάμ, αν ήθελα να κάνω ριλάξ εκείνο το σαββατοκύριακο, δεν θα χρειαζόμουν ως αφορμή την πρόσκλησή σας. Θα πήγαινα μόνη μου. Ή «τι ωραία, θα σας δούμε όλους μαζί σε ωραίο περιβάλλον». Ναι, θα είμαστε όλοι μαντρωμένοι στο ξενοδοχείο της περιοχής και θα πρέπει να υποστούμε το «μπάτσελορ» και τις άλλες κοινωνικές εκδηλώσεις που θα οργανώσετε εσείς για μας. (Άσε που μπορεί να μην έχω την παραμικρή διάθεση να συχρωτιστώ με κάποιους από τους καλεσμένους σας...)</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"></div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Θέλεις, κύριε (ή κυρία), να παντρευτείς στου διαόλου τη μάνα; Θαυμάσια και μπράβο σου που υποστηρίζεις την αποκέντρωση. Τότε κάνε το γάμο σε στενό κύκλο και κάλεσε μόνο τους πολύ κοντινούς συγγενείς και φίλους.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Σε διαφορετική περίπτωση, πρέπει να λάβεις σοβαρά υπόψη σου τις ανάγκες των καλεσμένων σου. </div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Ορίστε μερικοί κανόνες καλής συμπεριφοράς για τους προσκαλούντες:</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">:: Πείτε στους καλεσμένους σας ότι θέλετε πολύ να παρευρεθούν στην τελετή αλλά ότι θα το καταλάβετε απόλυτα αν δεν μπορούν να έρθουν. Και μην το πείτε απλώς για να το πείτε: Θα πρέπει να το εννοείτε.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">:: Ο καλεσμένος σας θα επιβαρυνθεί με έξοδα μετακίνησης, διαμονής και σίτισης για να παραστεί στη «σημαντικότερη στιγμή της ζωής σας». Φροντίστε να καλύψετε όσο μεγαλύτερο μέρος αυτών των εξόδων μπορείτε, ειδικά αν είναι σημαντικά. Το λιγότερο που ενδείκνυεται να κάνετε είναι να πληρώσετε εσείς το ξενοδοχείο του. Όχι, δεν χρειάζεται να είναι ξενοδοχείο 5* αλλά μη διανοηθείτε να βάλετε τους καλεσμένους σας σε μια τρώγλη. Αν έχετε τη δυνατότητα να καλύψετε και κάποια από τα μεταφορικά (π.χ. να μισθώσετε λεωφορείο για τη μεταφορά από το λιμάνι ή το αεροδρόμιο στο ξενοδοχείο), τόσο το καλύτερο.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"></div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
:: Εναλλακτικά, μπορείτε να γράψετε στο προσκλητήριο (και επίσης να το πείτε προφορικά): «Η παρουσία σας στον γάμο μας είναι το καλύτερο δώρο που μπορείτε να μας κάνετε, γι' αυτό και δεν θα δεχθούμε άλλα δώρα, παρά μόνο εντελώς συμβολικά». Ή κάτι ανάλογο. Και και πάλι θα πρέπει να το εννοείτε με κάθε ειλικρίνεια. Άλλωστε τι θα το κάνετε ακόμα ένα βάζο ή ένα σερβίτσιο τσαγιού με τριανταφυλλάκια; Εννοείται ότι σε αυτή την περίπτωση απαγορεύεται το προσκλητήριο να έχει πληροφορίες για λίστα γάμου ή (eew!) αριθμό λογαριασμού τράπεζας.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">:: Ενημερώστε εκ των προτέρων τους καλεσμένους για τις τοπικές συνθήκες που θα αντιμετωπίσουν. Μόλις σας επιβεβαιώσουν ότι θα έρθουν, στείλτε τους πληροφορίες για τα δρομολόγια πλοίων/αεροπλάνων/τοπικών λεωφορείων και δώστε τους τα σχετικά τηλέφωνα (μέσων μεταφοράς, λιμεναρχείων, ξενοδοχείων, ταξί κλπ.). Προειδοποιήστε τους καλεσμένους για άλλες ιδιαιτερότητες του τόπου. Π.χ. αν θα χρειαστεί να περπατήσουν σε καλντερίμια, ενημερώστε τις κυρίες να αφήσουν τα Manolos στο σπίτι. Αν το βράδυ στο νησί έχει αέρα και ψοφόκρυο, πείτε στους καλεσμένους σας να φέρουν μαζί τους νιτσεράδα και να αφήσουν κατά μέρος τις αραχνοϋφαντες πασμίνες. Επίσης, αν ο γάμος γίνεται το καλοκαίρι σε μέρος με θάλασσα, θυμίστε τους να πάρουν μαγίο.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">:: Καλό είναι, επίσης, να βοηθήσετε τους καλεσμένους σας να περάσουν όμορφα πριν και μετά το γάμο. Μια ωραία χειρονομία θα ήταν να αφήσετε στα δωμάτιά τους έναν χάρτη της περιοχής και κάποιες προτάσεις για αξιοθέατα, εστιατόρια, αγορές. Επίσης, αν ο γάμος σας περιλαμβάνει ασυνήθιστα, τοπικά γαμήλια έθιμα, μπορείτε προσθέσετε ένα κειμενάκι που να εξηγεί τη σημασία τους. Τέλος, θα ήταν όμορφο το πακετάκι υποδοχής να περιλαμβάνει και κάποιο μικρό, τοπικό προϊόν (ένα μικρούτσικο βαζάκι μέλι ή ελιές, ένα παστέλι κλπ.) ως καλωσόρισμα. Αυτές οι χειρονομίες λένε στον καλεσμένο σας ότι θέλετε πραγματικά να περάσει καλά και όχι απλώς να τον έχετε ως φόντο στις φωτογραφίες του γάμου. </div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">:: Μεριμνήστε ώστε το «bachelor party» και τυχόν άλλες έξοδοι (γεύματα/δείπνα) για τους καλεσμένους να είναι καλά οργανωμένα. Θυμηθείτε ότι άλλες ανάγκες και επιθυμίες έχουν οι μεγαλύτεροι καλεσμένοι και άλλες οι νεότεροι. Μην παραμελήσετε ούτε τους μεν ούτε τους δε. </div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">:: Ο τόπος τέλεσης του μυστηρίου και της δεξίωσης καλό είναι να γειτνιάζουν με το ξενοδοχείο όπου φιλοξενούνται οι προσκεκλημένοι. Μην απαιτήσετε από τους καλεσμένους σας να πρέπει να οδηγήσουν μισή ώρα μέσα στη νύχτα και αφού έχουν πιει και ξεφαντώσει. Ή μήπως σκοπεύετε να βάλετε σε κάθε θέση χαρτάκι «καταναλώστε αλκοόλ υπεύθυνα»;</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">:: Μπείτε στον κόπο να στείλετε μια (χειρόγραφη) ευχαριστήρια κάρτα σε όσους παρευρέθηκαν. Αν προσθέσετε και μια φωτογραφία τους από το μυστήριο ή το γλέντι, παίρνετε εξτρά πόντους.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">:: Και μερικές συμβουλές για τη διοργάνωση του γάμου (ομιλεί η πείρα):</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Η διοργάνωση γάμου εκτός έδρας είναι δύσκολη υπόθεση. Αν επιθυμείτε σύνθετα πράγματα, αρχίστε την οργάνωση πολύ νωρίτερα από ότι θα υπολογίζατε για γάμο εντός των τειχών. // Εντοπίστε καλούς ντόπιους συνεργάτες (ανθοπώλη, φωτογράφο, εστιάτορα κλπ.) και αποφύγετε πάση θυσία να φέρετε τα λουλούδια και το φαγητό από μακριά. Τα αποτελέσματα θα είναι απογοητευτικά. // Συμβιβαστείτε με τους περιορισμούς ενός μικρού τόπου. Μην περιμένετε ο ανθοπώλης της Νισύρου να μπορεί να φτιάξει συνθέσεις ικεμπάνα (αν και μπορεί να εκπλαγείτε). Ομοίως, μη ζητήσετε από την ταβέρνα κάτω από τον πλάτανο να ετοιμάσει γαλλικά κομμένο καρέ αρνιού. // Από την άλλη, οι περιορισμοί μπορεί να σας οδηγήσουν σε ευφάνταστες και υπέροχες λύσεις: Αφήστε κατά μέρος τις φαντασιώσεις για αφρούς από μπισκ αστακού και γαλλική σαμπάνια και σερβίρετε την τοπική σπεσιαλιτέ, ακόμα κι αν είναι κάτι εκ πρώτης όψεως ταπεινό, όπως ψητό αρνί ή χειροποίητα ζυμαρικά με ντόπιο κεφαλοτύρι. Οι καλεσμένοι κατά πάσα πιθανότητα θα γλείψουν τα δάχτυλά τους. // Αφιερώστε λίγο χρόνο για να ανακαλύψετε τις καλύτερες τοπικές σπεσιαλιτέ και δεν θα το μετανιώσετε. // Μην ξεχάσετε τα τοπικά ποτά. // Τα δυτικότροπα γλυκά της ελληνικής επαρχίας συνήθως παραπέμπουν σε αφρό ξυρίσματος ή ακρυλικό στόκο. Αν παρόλαυτα θέλετε τούρτα, εξετάστε το ενδεχόμενο να προσφέρετε ως γλυκό και κάτι ντόπιο, ακόμα κι αν είναι π.χ. ένα αμυγδαλωτό. // Επιστρατεύστε τους κοντινούς σας και αναθέστε τους από έναν ρόλο την ημέρα του μυστηρίου γιατί αλλιώς θα παλαβώσετε. // Αποδεχθείτε ότι ίσως να μην είναι όλα τέλεια αλλά αυτό δεν πειράζει καθόλου. Αφεθείτε να περάσετε καλά και μην εστιάζετε στα αρνητικά.<br />
<br />
<span style="color: #a2c4c9;">Να ζήσετε, βρε!</span> </div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Και μερικές συμβουλές για τους καλεσμένους:</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">:: Ακόμα κι αν σας ζητήθηκε να μη φέρετε δώρο, είναι όμορφη χειρονομία να προσφέρετε κάτι συμβολικό. Μη φέρετε σε δύσκολη θέση το ζευγάρι και τους άλλους καλεσμένους προσφέροντας κάτι εμφανώς πανάκριβο.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">:: Μην είστε γκρινιάρηδες. Ακόμα κι αν το ξενοδοχείο έχει απαίσιο στρώμα ή η μπριζόλα στο γλέντι είναι σαν σολόδερμα, διαβεβαιώστε το ζευγάρι ότι όλα είναι μια χαρά. Μην τους πικράνετε, ειδικά αν έχουν ξεσκιστεί για να σας περιποιηθούν. Εξαίρεση: Αν είστε στενός φίλος του ζευγαριού, μπορείτε να επισημάνετε με κομψό τρόπο διάφορα προβλήματα αλλά μόνο αν υπάρχει συγκεκριμένος λόγος (π.χ. για να διορθωθούν).<br />
<br />
<span style="color: #a2c4c9;">Να τους χαίρεστε!</span></div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"></div><br />
<br />
<div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div>Keramidogatahttp://www.blogger.com/profile/01380481971737401197noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-35056192.post-15522573995390969452010-03-18T10:21:00.004+02:002010-03-19T12:36:54.892+02:00Ο Δήμος Θεσσαλονίκης σας εύχεται καλά Χριστούγεννα και καλή Σαρακοστή<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/S6HgZglV6bI/AAAAAAAAADU/JZNvNsp0PTw/s1600-h/x-mas+deco+in+march+ps.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://3.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/S6HgZglV6bI/AAAAAAAAADU/JZNvNsp0PTw/s400/x-mas+deco+in+march+ps.jpg" width="300" /></a></div><br />
<div style="font-family: Verdana,sans-serif;">(Πλατεία Ελευθερίας, χθες βράδυ.)</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Αδυνατώ να κατανοήσω την εμμονή των τοπικών αρχόντων με τη χριστουγεννιάτικη «διακόσμηση». Από τη μια, αρέσκονται να γεμίζουν τις πόλεις μας με λαμπιόνια, αγγελάκια, δεντράκια και καμπανούλες αμφιβόλου--ως επί το πλείστον--αισθητικής, προκαλώντας οπτική ρύπανση και σπαταλώντας ηλεκτρικό ρεύμα. Από την άλλη, επειδή η αφαίρεση και επανατοποθέτηση πολλών από αυτά τα «διακοσμητικά» προφανώς είναι ασύμφορη, κρίνεται σκόπιμη η παραμονή τους στην πόλη 365 ημέρες τον χρόνο. Ενίοτε δε παραμένουν αναμμένα, προφανώς εκ παραδρομής. </div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Ή μήπως είμαι κακόπιστη και οι τοπικοί άρχοντες απλώς προσπαθούν να κρατήσουν το πνεύμα των Χριστουγέννων διαρκώς μέσα στις καρδιές μας;</span>Keramidogatahttp://www.blogger.com/profile/01380481971737401197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-35056192.post-27425669271175532622010-02-03T11:22:00.003+02:002010-02-03T11:26:26.175+02:00Γλυκά με αχλάδι από τη Sugarela<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/S2lAqLSv9kI/AAAAAAAAADM/AIRPF9rLRQQ/s1600-h/sugarela+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://3.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/S2lAqLSv9kI/AAAAAAAAADM/AIRPF9rLRQQ/s400/sugarela+1.jpg" width="400" /></a></div><br />
<span style="color: #93c47d;">Αχλάδι </span>:: Ένα φρούτο που δίνει καταπληκτικά αποτελέσματα στη ζαχαροπλαστική.<br />
<br />
<span style="color: #93c47d;">Sugarela </span>:: Ένα από τα ελάχιστα ζαχαροπλαστεία της Θεσσαλονίκης που σέβεται τον εαυτό του.<br />
<br />
<span style="color: #93c47d;">Σάββατο μεσημεράκι</span> :: Η ιδανική μέρα και ώρα για ζαχαροπλαστικές εμπειρίες<br />
<br />
Αν δεν καταλάβατε πού το πάω, ορίστε: Το περασμένο Σάββατο στο <a href="http://www.puntoes.gr/">.ES </a>είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω τη Χριστίνα Κάκκου, την ψυχή του Sugarela, να φτιάχνει γλυκά με αχλάδι. Η Χριστίνα είναι μια όμορφη, κομψή και χαμογελαστή ζαχαροπλάστισσα που ξέρει πολύ καλά τη δουλειά της, ωστόσο δεν την αντιμετωπίζει με σοβαροφάνεια. Απολαμβάνω ιδιαίτερα να παρακολουθώ μάστορες ενόσω δημιουργούν, ιδίως όταν μετά μπορώ να καταναλώσω τα έργα τους!<br />
<i style="color: #999999;"><br />
:: Σημείωση 1 :: Η παρασκευή των γλυκών περιγράφεται στο περίπου, όπως έβλεπα τη Χριστίνα να τα φτιάχνει. Στη ζαχαροπλαστική παίζει ρόλο η ακρίβεια αλλά οι συγκεκριμένες συνταγές είναι αρκετά... ανεκτικές και ακόμα και ένας ερασιτέχνης αλλά κάπως έμπειρος ζαχαροπλάστης μπορεί να πετύχει αρκετά καλό αποτέλεσμα. </i><br />
<br />
<i style="color: #999999;">:: Σημείωση 2 :: Ακολουθούν μερικές συμβουλές και μικρά μυστικά, αρκετά από τα οποία είναι της ίδιας της Χριστίνας.</i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><br />
Η Χριστίνα ξεκίνησε με μια <span style="color: #93c47d;">τάρτα αχλάδι με κρέμα αμυγδάλου</span>. Χάριν συντομίας, είχε φέρει έτοιμη μια ψημένη βάση τάρτας. Καθάρισε και έκοψε τα αχλάδια στα δύο και στη συνέχεια το κάτω μέρος τους σε φετούλες, ανοίγοντάς τα σαν βεντάλια, και τα τοποθέτησε μέσα στην τάρτα. Στη συνέχεια ετοίμασε την κρέμα αμυγδάλου. Χτύπησε βούτυρο ελαφρά λιωμένο (λίγο πιο ζεστό από θερμοκρασία περιβάλλοντος), πρόσθεσε λικέρ Galliano με άρωμα βανίλιας, τρίμμα αμυγδάλου και αυγά. Με την κρέμα αυτή κάλυψε τα αχλάδια και έψησε την τάρτα σε φούρνο προθερμασμένο στους 170 βαθμούς για περίπου 15'.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/S2k_m2A97fI/AAAAAAAAAC0/VQIaASzyeDk/s1600-h/sugarela+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="242" src="http://4.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/S2k_m2A97fI/AAAAAAAAAC0/VQIaASzyeDk/s400/sugarela+2.jpg" width="400" /></a></div><br />
<br />
<span style="color: #999999;">:: Tips ::</span><br />
<span style="color: #999999;">// Η βάση της τάρτας καλό είναι να προψηθεί. Για να μη φουσκώσει η ζύμη τη σκεπάζουμε με λαδόκολλα και να ρίχνουμε πάνω φασόλια (ή άλλο όσπριο) για βάρος, προσέχοντας να καλύπτουν όλη την επιφάνεια της ζύμης. (Στο εξωτερικό έχω δει και κεραμικά φασόλια για αυτή τη δουλειά αλλά το βρίσκω λίγο υπερβολή.) Αφού βγάλουμε την τάρτα, η Χριστίνα συμβουλεύει να την αλείψουμε με αυγό για την ψήσουμε για άλλα 5’. Το αυγό λειτουργεί ως υγρομόνωση και βοηθάει την τάρτα να μείνει τραγανή.</span><br />
<span style="color: #999999;">// Το λικέρ Galliano είναι το βασικό συστατικό του κοκτέιλ Harvey Wallbanger και χαρακτηριστικό του είναι το κίτρινο χρώμα του και το ψηλό μπουκάλι του. Η προσθήκη του στη συνταγή είναι προαιρετική και μπορεί να αντικατασταθεί με άλλο ποτό (π.χ. λικέρ Amaretto).</span><br />
<span style="color: #999999;">// Το τρίμμα αμυγδάλου καλό είναι να το προμηθευτούμε έτοιμο (από κατάστημα με είδη ζαχαροπλαστικής). Μπορούμε να αποπειραθούμε να το φτιάξουμε μόνοι μας τρίβοντας σε πολυμηχάνημα αμύγδαλο φιλέ αλλά ελλοχεύει ο κίνδυνος να γίνει πάστα αμυγδάλου αντί για σκόνη.</span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><a href="http://1.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/S2k_wA2N1YI/AAAAAAAAADE/OiIHdfmJFn8/s1600-h/sugarela+4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://1.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/S2k_wA2N1YI/AAAAAAAAADE/OiIHdfmJFn8/s400/sugarela+4.jpg" width="240" /></a><br />
<br />
Η βασική πρώτη ύλη για το δεύτερο γλυκό, τα <span style="color: #93c47d;">γεμιστά αχλάδια</span>, ήταν ολόκληρα αχλάδια, καθαρισμένα και βρασμένα σε ελαφρύ σιρόπι. Για τη γέμιση η Χριστίνα πήρε κρέμα ζαχαροπλαστικής με λεμόνι και πρόσθεσε ψιλοκομμένο δυόσμο και limoncello. Σε ποτήρια κοκτέιλ ή παλιομοδίτικα, ρηχά ποτήρια σαμπάνιας (δηλαδή όχι flutes) έβαλε λίγη κρέμα σαντιγί χωρίς ζάχαρη, χτυπημένη ελαφρά (όχι πολύ σφιχτή) και με κορνέ γέμισε τα αχλάδια με την κρέμα λεμονιού. Περέχυσε τα αχλάδια μια λιωμένη σοκολάτα και γαρνίρισε με ένα κλαδάκι δυόσμο.<br />
<br />
<span style="color: #999999;">:: Tips ::</span><br />
<span style="color: #999999;">// Η Χριστίνα τόνισε ότι ο δυόσμος (και όλα τα μυρωδικά) πρέπει να ψιλοκόβονται με καλά ακονισμένο μαχαίρι ώστε να μη γίνονται νιανιά. </span><br />
<span style="color: #999999;">// Τα ποτήρια του κοκτέιλ ή της σαμπάνιας είναι καταπληκτικά για παρουσίαση γλυκών. Οι ειδικοί λένε ότι η σαμπάνια πρέπει να πίνεται σε στενόμακρα ποτήρια ώστε να αναδεικνύονται οι φυσαλίδες της. Ρηχά ποτήρια σαμπάνιας έχει κατά πάσα πιθανότητα η μαμά ή η γιαγιά σας. Δεδομένου ότι οι περισσότερες μαμάδες και γιαγιάδες δεν πίνουν σαμπάνια, προτείνετέ τους να τα χρησιμοποιούν ως σικ μπολ επιδορπίου (ή ζητήστε τα για δική σας χρήση). Τα στενόμακρα ποτήρια της σαμπάνιας μπορεί να μην ενδείκνυνται για τη συνταγή αυτή αλλά είναι τέλεια όταν ένα γλυκό έχει πολλές στρώσεις με διαφορετικά χρώματα ή υφές (π.χ. παρφέ). </span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/S2k_rkm-mbI/AAAAAAAAAC8/Ho9adn4JZE8/s1600-h/sugarela+3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/S2k_rkm-mbI/AAAAAAAAAC8/Ho9adn4JZE8/s320/sugarela+3.jpg" /></a></div><br />
Το τρίτο γλυκό ήταν κατά γενική ομολογία το καλύτερο: <span style="color: #93c47d;">Σοταρισμένα και καραμελωμένα αχλάδια</span>. Η Χριστίνα καθάρισε και έκοψε σε φετούλες τα αχλάδια, και τα σοτάρισε στο τηγάνι με λίγο λάδι (ελλείψει βουτύρου), ζάχαρη, σκισμένους λοβούς βανίλιας και Galliano. Όταν καραμέλωσαν, τα έκανε φλαμπέ και τα έβγαλε από τη φωτιά. Τα σερβίρισε σε στενόμακρο πιατάκι με παγωτό βανίλια, την κρέμα λεμονιού που περίσσεψε από το άλλο γλυκό και λιωμένη σοκολάτα. (Κατά τη γνώμη μου, το παγωτό πρόσφερε μόνο σε επίπεδο υφής, η κρέμα λεμονιού έδινε μια ταιριαστή νότα αλλά η λιωμένη σοκολάτα δεν μου έκανε τίποτα.) Ένα απλό και γρήγορο αλλά πολύ ραφινάτο και γευστικό γλυκό που μας έκανε να παραληρούμε. Αλήθεια. <br />
<br />
<span style="color: #999999;">:: Tips :: </span><br />
<span style="color: #999999;">// Τους λοβούς της βανίλιας τους σκίζουμε κατά μήκος, ξύνουμε τους αρωματικούς σπόρους και ρίχνουμε λοβούς και σπόρους στο γλυκό. (Η Χριστίνα ανέφερε από ποια πλευρά καλό είναι να σκίζουμε τους λοβούς αλλά ομολογώ ότι δεν το έπιασα...) Πριν σερβίρουμε το γλυκό, αφαιρούμε τους ξυλώδεις λοβούς. Αν θέλουμε, τους ξεπλένουμε και τους βάζουμε σε δοχείο με ζάχαρη, η οποία μετά από λίγες μέρες παίρνει ένα λεπτό άρωμα βανίλιας. Εγώ, πάλι, με λοβούς βανίλιας αρωματίζω το Caro, το αγαπημένο μου υποκατάστατο καφέ. </span><br />
<span style="color: #999999;">// Οι σπόροι διακρίνονται μέσα στο γλυκό οπότε αν κάπου φάτε γλυκό με άρωμα βανίλιας που περιέχει μικρούτσικους μαύρους κόκκους, θεωρήστε το καλό οιωνό: Το γλυκό σας έχει φυσική και όχι συνθετική βανίλια. </span><br />
<span style="color: #999999;">// Μη διανοηθείτε να βάλετε συνθετική βανίλια στο παραπάνω γλυκό, εκτός αν ζείτε σε τόπο όπου δεν διατίθεται φυσική βανίλια σε λοβούς. Το άρωμα της φυσικής βανίλιας δεν συγκρίνεται με τη συνθετική βανιλίνη.</span><br />
<span style="color: #999999;">// Αν μας έχει τελειώσει το βούτυρο αλλά μας βρίσκεται κρέμα γάλακτος με πολλά λιπαρά, μπορούμε να χτυπήσουμε την κρέμα γάλακτος μέχρι να γίνει βούτυρο. Θα πάρει λίγη ώρα αλλά γίνεται τέλειο βούτυρο.</span>Keramidogatahttp://www.blogger.com/profile/01380481971737401197noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-35056192.post-11952333095093556252009-11-30T22:00:00.003+02:002009-11-30T22:19:43.335+02:00Μυστική οινογνωσία: Τροπικά φρούτα<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/SxQjgANNiZI/AAAAAAAAABA/NQ6xf9RcRvc/s1600/wine+tropical+fruit001.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/SxQjgANNiZI/AAAAAAAAABA/NQ6xf9RcRvc/s320/wine+tropical+fruit001.jpg" /></a><br />
</div><br />
Τι σχέση έχει το κρασί με το φρούτο του πάθους ή το μάνγκο;<br />
<br />
Αυτό το ερώτημα ήταν η κεντρική ιδέα της πιο <a href="http://koparanis.blogspot.com/2009/11/blog-post_25.html">πρόσφατης μυστικής οινογνωσίας</a> που διοργανώθηκε από τον <a href="http://koparanis.blogspot.com/">Δημήτρη "Franchise Me!" Κοπαράνη</a>. <br />
<br />
Η οινογνωσία φιλοξενήθηκε στο εστιατόριο .ES. Μπαίνοντας μέσα, μας υποδέχτηκε ζωντανή μουσική: Ένα βιολί και ένα ακορντεόν έπαιζαν αγαπημένες μελωδίες με κέφι και εκφραστικότητα, δημιουργώντας μια σαφώς «παλιοκοσμίτικη» ("Old World", ντε!) ατμόσφαιρα. <span style="color: black;"><span style="color: #999999;">Στην πορεία, η μουσική υπόκρουση αποδείχτηκε λίγο πιο δυνατή από όσο χρειαζόταν για να ακούμε την παρουσίαση των κρασιών αλλά δεν θα το κάνω θέμα γιατί η μουσική ήταν αρκούντως του γούστου μου...</span></span><br />
<br />
Τα κρασιά της οινογνωσίας ήταν του <a href="http://www.estatechatzigeorgiou.com/">Κτήματος Χατζηγεωργίου</a>. Το Κτήμα Χατζηγεωργίου είναι ένα βιολογικό οινοποιείο στην Κάρυανη Καβάλας, στο Παγγαίο. Τα κρασιά παρουσίασαν ο ίδιος ο οινοποιός και ο οινολόγος του οινοποιείου. Η γευστική δοκιμή ήταν κάθετη: Cabernet Blanc του 2007 και του 2008. Η σύγκριση των δύο κρασιών επιφύλασσε αρκετές εκπλήξεις.<br />
<br />
Πρώτα δοκιμάσαμε το πιο φρέσκο, το κρασί του 2008. Το κύριο χαρακτηριστικό του ήταν η πλούσια αρωματική μύτη. Και, όπως ήταν αναμενόμενο με βάση το θέμα της οινογνωσίας, οι νότες τροπικών φρούτων ήταν αυτές που κυριαρχούσαν: Διέκρινα το λεπτό, γλυκό άρωμα του ανανά και την ήπια οξύτητα του μάνγκο με μια υποψία ροδάκινου. Οι οινολόγος επισήμανε ότι η ποικιλία δίνει επίσης κρασιά με πιο «πράσινη» μύτη, τα οποία είναι ιδιαίτερα αγαπητά στη Γαλλία. Το κρασί συνόδευσε χειροποίητο μαύρο ψωμί και ένα αριστουργηματικό άλειμμα τυριού με έντονη νότα βανίλιας (!) και πιο ήσυχα αρώματα φρούτων και αρωματικών φυτών (;). <br />
<br />
Το δεύτερο κρασί, αυτό του 2007, είχε πολύ πιο μουντό αρωματικό προφίλ. Τα αρώματα φρούτων ήταν μάλλον δυσδιάκριτα και υπήρχαν νότες πετρελαίου (εμένα μού έκανε και λίγο από καμμένο καύσιμο αλλά μπορεί να ήταν η φαντασία μου). Ίσως και μια ιδέα από το αναμενόμενο άρωμα από «τσίσα της γάτας». <span style="color: #999999;">Παρότι φανατική γατόφιλη, αδυνατώ να αντιληφθώ πώς τα τσίσα της γάτας μπορούν να εμπλουτίσουν το αρωματικό προφίλ ενός κρασιού. Αυτό προφανώς καταδεικνύει περίτρανα την οινογνωστική μου πενία.</span> Τα τροπικά φρούτα που σερβιρίστηκαν μαζί με το κρασί δημιούργησαν έναν πρόσφορο διάλογο αρωμάτων και γεύσεων. <span style="color: #999999;">Δεν τα λέω πολύ ωραία;</span> Ήταν επίσης μια ευκαιρία να ανανεώσουμε τη σχέση μας με φρούτα που σπάνια βρίσκουν τον δρόμο προς το πιάτο μας. <span style="color: #999999;">Την επόμενη φορά, παρακαλώ να υπάρχει και ντούριαν :-).</span> Προσωπικά τρέφω ιδιαίτερη εκτίμηση στο μάνγκο, το οποίο χρησιμοποιώ όχι μόνο σε γλυκά αλλά και σε φαγητά (κοτόπουλο με μάνγκο, γιαμ). Αλλά παρεκβαίνω.<br />
<br />
Η όμορφη βραδιά έκλεισε με δωράκι: Κάθε συμμετέχων πήρε από ένα χειροποίητο, χριστουγεννιάτικο και πασπαλισμένο με σκόνη χρυσού σοκολατένιο στολίδι φτιαγμένο με τα χεράκια του <a href="http://koparanis.blogspot.com/2009/05/blog-post_30.html">Γιώργου Αυγέρου</a>. Υποψιάζομαι ότι πολύ λίγα από τα στολίδια θα προλάβουν να κρεμαστούν σε δέντρο... Το δικό μου πάντως, σίγουρα όχι.<br />
<br />
Χορτασμένοι από αρώματα τροπικών φρούτων και νέες οινικές εμπειρίες, ανανεώσαμε το ραντεβού μας για την επόμενη μυστική γευσιγνωσία. <span style="color: #999999;">Ιδέα: Κρασί και καπνός.<br />
</span>Keramidogatahttp://www.blogger.com/profile/01380481971737401197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-35056192.post-21690320695959288082009-11-16T20:29:00.000+02:002009-11-16T20:29:00.227+02:00Τι θα έλεγε ο Θέσπις 25 αιώνες αργότερα;Βλέποντας την αλβανική ταινία "<a href="http://tiff.filmfestival.gr/default.aspx?lang=el-GR&loc=7&page=815&movie=1367">East, West, East - The Final Sprint</a>" στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, αναρωτήθηκα για άλλη μια φορά γιατί δεν μπορεί η Ελλάδα να παράγει τέτοιες ταινίες. Η συγκεκριμένη ταινία μού άρεσε γιατί πραγματευόταν το (αρκετά αβανταδόρικο, είναι η αλήθεια) θέμα της με έναν πολύ ανθρώπινο, λιτό και ρεαλιστικό τρόπο. Δεν είχε φλυαρία και οι λίγες σχετικά λέξεις του σεναρίου ήταν καλογραμμένες και σφιχτές. <i>(Σημ. Την ταινία παρακολούθησα με Αμερικανίδα φίλη και παρόλο που από λάθος δεν προβλήθηκαν αγγλικοί υπότιτλοι, η φίλη όχι μόνο δεν βαρέθηκε αλλά απόλαυσε την ταινία σχεδόν όσο εγώ).</i> Οι δε ερμηνείες ήταν ακριβώς όπως έπρεπε: Χωρίς ίχνος στόμφου αλλά με συναίσθημα που περνούσε στον θεατή μέσα από μετρημένες κινήσεις και λεπτές εκφράσεις του προσώπου.<br />
<br />
Για τη φτώχεια καλών σεναρίων στον ελληνικό κινηματογράφο (αλλά και στην τηλεόραση) δεν έχω να πω πολλά γιατί θα γίνω κοινότυπη. Σκηνοθέτες έχουμε κάμποσους καλούς αλλά δεν υπάρχει αρκετά ρωμαλέα κινηματογραφική βιομηχανία για να τους στηρίξει, να τους βοηθήσει να βελτιωθούν και να αναδείξει κι άλλους.<br />
<br />
Αλλού, όμως, θέλω να επικεντρωθώ: Στην υποκριτική. Η χώρα μας, η πατρίδα του Θέσπιδος, πάσχει στον τομέα της υποκριτικής. Οι περισσότεροι ηθοποιοί μας παίζουν φλύαρα, κραυγαλέα, με στόμφο, φωνάρες και μούτες. Ειδικά στην τηλεόραση, αυτό το είδος υποκριτικής έχει δημιουργήσει σχολή, η οποία διαπιστώνω ότι έχει επηρεάσει ακόμα και τον τρόπο που εκφραζόμαστε όλοι μας στον πραγματικό κόσμο.<br />
<br />
"Μα πώς," ενίστανται κάποιοι: "Παραβλέπεις τις δραματικές ερμηνείες. Πάρε παράδειγμα τον Καφετζόπουλο στην <a href="http://www.myfilm.gr/3071.html">Ακαδημία Πλάτωνος</a>. Μέχρι και βραβείο στο Λοκάρνο πήρε."<br />
<br />
Πράγματι, θα έλεγε κανείς ότι η ερμηνεία του ήταν "ήσυχη", χωρίς εξάρσεις και υπερβολές. Αλλά, για μια στιγμή: Μήπως έχουμε εθιστεί τόσο πολύ σε αυτή τη μανιέρα ώστε να μην την αναγνωρίζουμε καν; Γιατί ο Καφετζόπουλος έπαιζε στα δάχτυλα μια μανιέρα. Όχι του "Ακάλυπτου", βέβαια, αλλά πάντως μια μανιέρα.<br />
<br />
Εκτός αν, φίλε αναγνώστη, συνηθίζεις στην καθημερινότητά σου να κάνεις μεγάλες, δραματικές παύσεις όταν μιλάς με τους φίλους του. Ή ότι κοιτάζεις επίμονα στα μάτια τους ανθρώπους για πάνω από 5 δευτερόλεπτα τη φορά και ύστερα αποστρέφει ςτο βλέμμα. Συγγνώμη αλλά αυτό είναι υποκριτική λίγο καλύτερη από σαπουνόπερα! <span style="color: #999999;">("Μη μ' αφήνεις, Ριτζ!" Παύση, αεροπλάνο, βύσσινο, γκρο πλαν στα απελπισμένα μάτια της Μπρουκ. Γκρο πλαν στο συνοφρυωμένο πρόσωπο του Ριτζ. Παρεστιγμένη παύση. "Φεύγω, Μπρουκ. Δεν μπορείς να με μεταπείσεις." Ξανά γκρο πλαν για κάμποσα δευτερόλεπτα. Διαφημίσεις.) </span><br />
<br />
Γιατί στις ελληνικές ταινίες οι άνθρωποι δεν μιλούν φυσικά και ανθρώπινα; Γιατί αυτές οι αμήχανες παύσεις, οι ψεύτικες κινήσεις και εκφράσεις, γιατί τόση υπερβολή; Τις πταίει;<br />
<br />
Οι παλιομοδίτικες δραματικές σχολές;<br />
<br />
Οι σκηνοθέτες που δεν μπορούν να καθοδηγήσουν τους ηθοποιούς;<br />
<br />
Η έλλειψη δυνατών σεναρίων στα οποία να στηριχτεί ο ερμηνευτής;<br />
<br />
Η οκνηρία των ηθοποιών που τους οδηγεί να καταφεύγουν στις μανιέρες;<br />
<br />
Ή μήπως οι θεατές; Μήπως ο Έλληνας θεατής δεν είναι σε θέση να ευχαριστηθεί την ήσυχη δύναμη της ερμηνείας ενός βρετανού ηθοποιού όπου με ένα ελάχιστο σήκωμα του φρυδιού λέγονται ολόκληρες ιστορίες;<br />
<br />
Μήπως όλα τα παραπάνω και μερικά ακόμα;<br />
<br />
Δεν ξέρω αλλά έχω βαρεθεί. Είναι καιρός να επελάσει μια νέα γενιά ηθοποιών και να ανανεώσει τις σκουριασμένες αντιλήψεις για την υποκριτική.<br />
<br />
Στο μεταξύ, θα συνεχίσω να φεύγω από ελληνικές ταινίες και θεατρικές παραστάσεις με αίσθημα ανικανοποίητου και απογοήτευσης...Keramidogatahttp://www.blogger.com/profile/01380481971737401197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-35056192.post-5956381157388535932009-10-26T22:08:00.003+02:002009-10-26T22:13:31.634+02:00Julie & Julia και boeuf à la bourguignonne<object height="344" width="425"><param name="movie" value="http://www.youtube-nocookie.com/v/Rg5U_Yei6Ow&hl=en&fs=1&"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube-nocookie.com/v/Rg5U_Yei6Ow&hl=en&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object><br />
Τι μαγειρεύει κανείς σήμερα για να γιορτάσει τη χάρη του Αγίου Δημητρίου, προστάτη αγίου της Θεσσαλονίκης; Μοσχάρι μπουργκινιόν, φυσικά!<br />
<br />
Ιδού τα δεδομένα:<br />
<br />
- Προχθές είδα την ταινία <a href="http://www.julieandjulia.com/">Julie & Julia</a> και μου καρφώθηκε η ιδέα να μαγειρέψω boeuf à la bourguignonne, σαν αυτό που έκαψε η πρωταγωνίστρια. <span style="color: #999999;">(Μόνο εμένα μου την έδωσε που «μπουφ» μπουργκινιόν το ανέβαζε, «μπουφ» το κατέβαζε; Μα είναι τόσο πια δύσκολος ο φθόγγος «œ» για τα αμερικάνικα χείλη; Τσκ τσκ τσκ...)</span><br />
<br />
- Ο καιρός ήταν αρκούντως συννεφιασμένος ώστε να σηκώνει στιφαδοειδές πιάτο <span style="color: #999999;">(ναι, το ξέρω ότι είχε 20 βαθμούς, το παραβλέπω αυτό).</span><br />
<br />
- Το αρχικό σχέδιο ήταν να ακολουθήσω κατά γράμμα <a href="http://cooking.knopfdoubleday.com/2009/07/13/julia-childs-boeuf-bourguignon-recipe/">τη συνταγή της Julia Child</a>. Ωστόσο δεν είχα όλα τα συστατικά και λόγω αργίας ήταν αδύνατον να τα προμηθευτώ οπότε αποφάσισα να το φτιάξω όπως το κάναμε στο χωριό μου, εμ, για την ακρίβεια στον πύργο μας στη Βουργουνδία. <br />
<br />
Απαλλαγμένη, λοιπόν, από τα δεσμά της τελειομανίας, θα χρησιμοποιούσα ό,τι υπήρχε στο ψυγείο μου και θα δημιουργούσα μια εκδοχή του μοσχαριού μπουργκινιόν με βάση το <a href="http://www.urbandictionary.com/define.php?term=System%20D">Σύστημα D</a>.<br />
<br />
Ιδανικά, αυτά τα πιάτα θέλουν μαντεμένια κατσαρόλα αλλά, όπως αποδείχτηκε, και η χύτρα ταχύτητος δίνει ικανοποιητικά αποτελέσματα. Έβαλα, λοιπόν, τη χύτρα ταχύτητας στο μάτι να ζεσταθεί.<br />
<br />
Λαρδί δεν είχα, οπότε πήρα 6 φέτες μπέικον και τις τσιγάρισα ίσα ίσα να πάρουν χρώμα και να λιώσει το λίπος τους. Έβγαλα το μπέικον από την κατσαρόλα και το κράτησα στην άκρη. Πρόσθεσα στη χύτρα περίπου 1¼ φλ. ελαιόλαδο και σοτάρισα περίπου 1¼ κιλό μοσχάρι, αλατοπιπερωμένο και κομμένο σε κύβους πλευράς περίπου 4 εκατοστών.<br />
<br />
<span lang="EN-GB"><b>Σημαντική λεπτομέρεια:</b> Το κρέας πρέπει να είναι εντελώς στεγνό πριν μπει στην κατσαρόλα, δηλαδή πρέπει να σκουπιστεί με χαρτί κουζίνας ώστε να μην έχει υγρασία στην επιφάνειά του. Νομίζω ότι το λέει και στην ταινία. Επίσης, πρέπει να σοταριστεί σε δόσεις (εμένα μου πήρε τρεις) γιατί αν μπει όλο το μοσχάρι μονομιάς στην κατσαρόλα, η θερμοκρασία του λαδιού θα πέσει υπερβολικά. Αν το κρέας έχει υγρασία στην επιφάνεια ή το λάδι δεν είναι αρκετά ζεστό, το μοσχάρι θα αχνιστεί αντί να σοταριστεί και θα έχουμε ένα άθλιο γκρίζο χρώμα αντί για μια ξεροψημένη, χρυσοκάστανη <span style="color: #999999;">(mais non, όχι μπορντοροδοκόκκινη)</span> επιφάνεια. </span><br />
<br />
<span lang="EN-GB">Έβγαλα το κρέας και έριξα στην κατσαρόλα 5 κρεμμύδια κομμένα σε λεπτές ροδέλες. Θα προτιμούσα να είχα κοκάρι, αλλά και το απλό κρεμμύδι κάνει. Το τσιγάρισα σε μέτρια φωτιά μέχρι να μαλακώσει και να γίνουν ροδίσει λίγο (περίπου 7-8 λεπτά). Έριξα πάνω του δύο κουταλιές σούπας αλεύρι. Ανακάτεψα και μαγείρεψα για άλλα 3-4 λεπτά. Πρόσθεσα 1½ φλυτζάνι κρασί. Τι κρασί; Μα αυτό που είχα πρόχειρο: <a href="http://www.kiryianni.gr/Default.aspx?TabID=135&Label=16">Γιαννακοχώρι Κυρ-Γιάννη</a>, ένα κρασί με στρογγυλεμένα αρώματα και ήπια οξύτητα και τανίνες, που νομίζω ότι ταίριαζε καλά. <span style="color: #999999;">Ιδανικά θα ήθελα να έχω χρησιμοποιήσει ένα βουργουνδικό κρασί αλλά tant pis... </span><i> </i></span><br />
<br />
<span lang="EN-GB"><i>Παρέκβαση: Ίσως ο αναγνώστης να αναρωτιέται γιατί χαράμισα ένα καλό κρασί στο μαγείρεμα. Σπεύδω να επισημάνω ότι ένα κακό κρασί μπορεί να καταστρέψει μια συνταγή. Επίσης, βάζοντας καλό κρασί στο φαγητό λύνεται ιδανικά το ζήτημα του παντρέματος φαγητού με κρασί: Απλώς βάζεις και στην κατσαρόλα και στα ποτήρια το ίδιο κρασί. </i> </span><br />
<br />
<span lang="EN-GB">Άφησα το κρασί να βράσει, ξύνοντας ταυτόχρονα τον πάτο της κατσαρόλας για να ξεκολλήσει το <i>fond</i> (καραμελωμένα κομματάκια κρέατος ή/και λαχανικών).</span><br />
<br />
<span lang="EN-GB">Έριξα ξανά στην κατσαρόλα το κρέας και πρόσθεσα καρότα, 1 σκελίδα σκόρδο, ένα μπουκέ γκαρνί και το μπέικον. Επειδή είχα μόνο 3 φρέσκα καρότα, έβαλα και μια χούφτα baby carrots που βρήκα στην κατάψυξη. Το μπουκέ γκαρνί (δεματάκι με μαϊντανό, φρέσκο θυμάρι και δάφνη) ήθελα να το βάλω σε τουλπάνι για να μη διαλυθεί. Καθώς όμως δεν έβρισκα τουλπάνι, έκοψα ένα τετράγωνο κομμάτι από ένα καθαρό, λεπτό μακό μπλουζάκι που είχα για πέταμα και έβαλα εκεί τα αρωματικά. <span style="color: #999999;">System D, δεν είπαμε;<span style="color: black;"> </span></span></span><br />
<br />
Πρόσθεσα λίγο νερό, ίσα ίσα να φτάσει γύρω στα μισά του κρέατος, όχι να γίνει σούπα. Αν δεν χρησιμοποιούσα χύτρα ταχύτητας, θα έπρεπε να βάλω περισσότερο. Επίσης, αν είχα προνοήσει να έχω λίγη demi-glace, θα έβαζα και μια-δυο κουταλιές*.Έκλεισα τη χύτρα και άφησα να βράσει για 15 λεπτά. Άνοιξα τη χύτρα, ανακάτεψα και άφησα το φαγητό να βράσει χωρίς καπάκι για 5 ακόμα λεπτά Έτοιμο! Σε κανονική κατσαρόλα θα ήθελε περίπου δύο ώρες σε σιγανή φωτιά. <br />
<br />
* Η κατασκευή μεγάλης ποσότητας demi-glace (για να καταψυχθεί) θα είναι ένα από τα προσεχή μας εγχειρήματα. <br />
<br />
Για γαρνιτούρα έφτιαξα αρακά βουτύρου. Θα ήθελα να είχα και μερικές φρέσκιες πατατούλες ατμού αλλά φευ...<br />
<br />
Οι συνδαιτημόνες μου ευχαριστήθηκαν το γεύμα με το παραπάνω, οπότε η ανορθόδοξη συνταγή μου μάλλον πέτυχε. <span style="color: #999999;">Όχι όμως πως θα με προσλάβει κι ο Fréchon βέβαια... </span>Ευτυχώς έμεινε και λίγο μοσχαράκι για το επόμενο γεύμα--είναι από τα φαγητά που βελτιώνεται αν σταθεί.<br />
<br />
Ηθικόν δίδαγμα: Ακόμα κι αν δεν έχουμε όλα τα υλικά ή τα σύνεργα για μια συνταγή, βάζοντας μια πρέζα McGyver, μπορούμε παρόλαυτα να φάμε μια χαρά. <br />
<br />
Πάντως, ακόμα κι αν η Julie Powell έκαψε το μοσχαράκι μπουργκινιόν της, κατάφερε χάρη στο blog της να πραγματοποιήσει τα όνειρά της και να γίνει συγγραφέας. Γλυκανάλατο, ίσως, το μήνυμα της ταινίας αλλά δεν χρειαζόμαστε όλοι μια νότα αισιοδοξίας στη ζωή μας; <span lang="EN-GB"><span style="color: #999999;"></span></span><br />
<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Beef_bourguignon#cite_note-1"></a><br />
<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Beef_bourguignon#cite_note-1"></a>Keramidogatahttp://www.blogger.com/profile/01380481971737401197noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-35056192.post-70986996172480696942009-10-22T16:21:00.012+03:002009-10-26T18:13:46.697+02:00Typography meets confectionery<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://static.dezeen.com/uploads/2009/10/dzn_karamel_sans_sq_02.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://static.dezeen.com/uploads/2009/10/dzn_karamel_sans_sq_02.jpg" width="400" /></a><br />
</div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #f6b26b;"></span><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; color: #e69138; font-family: Verdana,sans-serif; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><b>Karamel Sans</b></span><br />
</div><div style="color: black;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; font-family: Verdana,sans-serif; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; font-family: Verdana,sans-serif; text-align: left;"><span style="color: #f6b26b;"><span style="color: black;"><span style="color: #999999;">Σχεδιασμός γραμματοσειράς όχι με μολύβια και υπολογιστή αλλά με ζάχαρη, νερό και ένα κατσαρολάκι.</span></span></span><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; font-family: Verdana,sans-serif; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; font-family: Verdana,sans-serif; text-align: left;"><span style="color: #f6b26b;"><span style="color: black;"><span style="color: #999999;">Χαριτωμένο ή ποζεριά;</span></span></span><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; font-family: Verdana,sans-serif; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; font-family: Verdana,sans-serif; text-align: left;"><span style="color: #f6b26b;"><span style="color: black;"><span style="color: #999999;">H γραμματοσειρά δεν ξέρω αν είναι πετυχημένη αλλά η καραμέλα φαίνεται τέλεια, έστω και αν είναι sans (beurre sal</span></span></span><span style="color: #999999;">é</span><span style="color: #f6b26b;"><span style="color: black;"><span style="color: #999999;">e</span></span></span><span style="color: #999999;">, bien sûr!).</span><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; font-family: Verdana,sans-serif; text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><a href="http://static.dezeen.com/uploads/2009/10/dzn_karamel_sans_01.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="http://static.dezeen.com/uploads/2009/10/dzn_karamel_sans_01.jpg" width="515" /></a><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #f6b26b;"><span style="color: black;"><a href="http://www.dezeen.com/2009/10/19/karamel-sans-ce-by-marta-mastalkova/"> [via]</a><br />
</span></span><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div>Keramidogatahttp://www.blogger.com/profile/01380481971737401197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-35056192.post-80066023413605989132009-10-19T01:56:00.002+03:002009-10-19T02:00:36.111+03:00Μυστική γευσιγνωσία σοκολάτας<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/StuRVD1oCHI/AAAAAAAAAAw/6F663V0-8KM/s1600-h/chocolate-tower001.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/_p8sVxllGCKw/StuRVD1oCHI/AAAAAAAAAAw/6F663V0-8KM/s400/chocolate-tower001.jpg" /></a><br />
</div><br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Σχεδόν όλοι αγαπάμε τη σοκολάτα. Αλλά ποια ακριβώς σοκολάτα; Τη γάλακτος; Τη μαύρη; Με πολλή περιεκτικότητα σε κακάο ή με λίγη; Με ξηρούς καρπούς; Ή μήπως με πορτοκάλι (ωιμέ, φρίκη); Με μπούκοβο; Ελληνική ή εισαγόμενη;<br />
</span><br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Συχνά καταβροχθίζουμε σοκολατάκια και σοκολάτες χωρίς δεύτερη σκέψη για την ποιότητα ή τα χαρακτηριστικά τους. Ωστόσο η καλή σοκολάτα είναι σαν το καλό κρασί: Έχει πολύπλοκα αρώματα και γεύση που αξίζουν της εστιασμένης προσοχής μας.</span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Υποθέτω ότι αυτό ήταν το σκεπτικό πίσω από την επιλογή της σοκολάτας ως θέμα για τη <a href="http://koparanis.blogspot.com/2009/10/guerilla-chocolate-tasting.html">γευσιγνωσία που οργάνωσε ο Δημήτρης "Franchise Me" Κοπαράνης</a>. Συν ότι η κατανάλωση σοκολάτας ενδείκνυται για τη δημιουργία χαλαρής και παρεΐστικης ατμόσφαιρας.</span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Οι συμμετέχοντες έπρεπε να περάσουν από δύσκολες δοκιμασίες πριν πάρουν την πολυπόθητη πρόσκληση: Σφραγισμένοι φάκελοι, </span><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">μυστικοί κώδικες με συνθηματικά και ευχές, </span><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">δωμάτια με μυστηριώδη διακόσμηση, άγρυπνοι φρουροί... </span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Η γευσιγνωσία, πάντως, στέφθηκε με επιτυχία. Δοκιμάσαμε πολλές σοκολάτες (ίσως περισσότερες από οσες έπρεπε!) αξιολογώντας την όψη, το άρωμα, την υφή, τη γεύση και την επίγευσή τους. Οι πιο ενδιαφέρουσες σοκολάτες ήταν... πικάντικες. Τα σοκολατάκια του <a href="http://koparanis.blogspot.com/2009/05/blog-post_30.html">Γιώργου Αυγέρου</a> με γκανάς αρωματισμένη με γλυκιά πάπρικα, και η σοκολάτα </span><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Vivani Ecuador, 70%, Edel Bitter Chili με τσίλι. Και στις δύο περιπτώσεις, το καυτερό στοιχείο ήταν διακριτικό και προσέθετε μια παιχνιδιάρικη νότα κυρίως στην επίγευση της ούτως ή άλλως καλής σοκολάτας. Το ακριβώς αντίθετο ήταν η σοκολάτα με μπούκοβο από το Εν καρπώ (ή μήπως μπούκοβο με λίγη σοκολάτα;). Κακής ποιότητας σοκολάτα και υπερβολικά πολύ μπούκοβο σε έναν συνδυασμό που σκότωνε (τους γευστικούς κάλυκες).</span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Κρίμα για τις δύο σοκολάτες Choco Senses (προϊόν συνεργασίας του Παρλιάρου με τη Valrhona). Λόγω κακής συντήρησης, οι κρύσταλλοι του βουτύρου κακάο και/ή της ζάχαρης είχαν ανεβεί στην επιφάνεια, δίνοντας θαμπή όψη και κοκκώδη υφή, χαλώντας το στρώσιμο (tempering) της σοκολάτας. Ο Γιώργος μας είπε ότι αυτό λέγεται «ξεστρώσιμο» στα ελληνικά («<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Chocolate_bloom">bloom</a>» αγγλιστί). Όσο καλή κι αν ήταν κάποτε μια σοκολάτα, η κακή υφή την καταστρέφει. Δυστυχώς το φαινόμενο είναι συχνό στην Ελλάδα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες...</span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Η δοκιμή έδωσε την ευκαιρία στους συμμετέχοντες να συζητήσουν τις προτιμήσεις τους και να αναρωτηθούν πόσο υποκειμενικές ή όχι είναι οι γευστικές προτιμήσεις. Μέσα σε παρεΐστικο κλίμα φάγαμε τις σοκολάτες μας, ήπιαμε εσπρεσάκι Jamaica Blue Mountain, γνωριστήκαμε και κουβεντιάσαμε για σοκολάτες και πολλά άλλα. <span style="color: #999999;">Ενδεικτικά: τηλεόραση, τις γυναικείες τουαλέτες του μπαρ Partizan (!), ενδυματολογικούς κώδικες ιδιωτικών σχολείων...<span style="color: black;"> </span></span></span><br />
<br />
<div style="text-align: left;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Εύγε στον διοργανωτή. Περιμένουμε με ανυπομονησία την επόμενη γευσιγνωσία! </span><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><span style="font-family: Verdana,sans-serif;"></span>Keramidogatahttp://www.blogger.com/profile/01380481971737401197noreply@blogger.com0